14 กุมภาพันธ์ 2548 16:04 น.
อัลมิตรา
..๏ ข้างกองไฟในคืนดื่นดาวนั้น
มีเธอฉันเคียงคู่ดูสุขสม
ดาวดวงโน้นดวงนี้ชี้ชวนชม
ไม่อกตรมเหมือนวันนี้ที่จากลา
อบอุ่นในคืนหนาวคราวไฟสุม
ก่าย,กอด,กุม กันไว้ในปรารถนา
แม้หมดฟืนเปลวดับแสงลับตา
เพลิงสวาทยังจ้าจุนเจือใจ
ความเปลี่ยนแปลงที่อาจเกินคาดฝัน
กลายเป็นวันต้องซ่อนความอ่อนไหว
มิอาจหวังคนเอื้อเติมเชื้อไฟ
ต้องปล่อยให้รักนี้ริบหรี่ลง
ถ้าความรักเรานี้เป็น Phoenix
สองปีกพลิกพลิ้วตามความประสงค์
ที่ทุกเมื่อเติมพลังดังจำนง
ชีพยืนยงเพียงร่างอาบกลางไฟ ๚ะ๛
14 กุมภาพันธ์ 2548 11:37 น.
อัลมิตรา
..๏ แค่คนเชียร์มากมายหลากหลายหน้า
เลยอวดกล้าคึกคะนองประลองสู้
โถ ! ..ไก่อ่อนเพิ่งสอนขันริพันตู
ก่อนจะกู่ไม่กลับยับยั้งใจ
หว่านคารมเฝ้าภักดิ์หลงรักข้า
ทำปากกล้ารำพันว่าฝันใฝ่
แม้ขุนเขาทะเลขวางหนทางไกล
มิหวั่นไหวอุตส่าห์ฝ่าผจญ
นี่นะหรือ ! .. ทหารหาญชำนาญเวท
นี่นะหรือ ! .. สาเหตุและเหตุผล
นี่นะหรือ ! .. ผู้กล้ามาร่ายมนต์
นี่นะหรือ ! .. หมากกลวางวนเวียน
ก็แค่กลอนพาไปไร้รสชาติ
ยังบังอาจด้านหน้าหลับตาเขียน
ฟังแล้วคล้ายคลุ้มคลั่งคงนั่งเทียน
แล้วจิตเพี้ยนอวดกล้ามาท้ารัก
หากยังไม่สำนึกในเงาหัว
มิเกรงกลัวจงจำย้ำแน่นหนัก
กระบี่ของข้านั้นมิทันชัก
เพียงแค่ฝักสะบัดไปเจ้าตายแล้ว ๚ะ๛
13 กุมภาพันธ์ 2548 22:33 น.
อัลมิตรา
..๏ หากเจ้าเป็นแมงเม่าที่เจ้าชู้
ไม่รับรู้คำเตือนเพื่อนสอนว่า
อันความรักดุจไฟไหม้กายา
ยังอุตส่าห์บินใกล้ไม่เจียมตน
มาสิมา ! .. แมงเม่า ..เราขอเรียก
อย่าสำเหนียกคำใครอย่าไปสน
อันแสงไฟตระการตาคราเจ้ายล
มันจะดลจินตนาการจนซ่านใจ
แล้วค่อยค่อยเล้าโลมมิโหมร้อน
เราจะผ่อนเพื่อเจ้าคราวลุกไหม้
แผลที่เกิดทีละนิดเพราะพิษไฟ
จะลามไปจนวอดตลอดตัว
มาสิมา ! .. แมงเม่า ..เราเรียกขาน
เชิญมาผลาญหัวใจให้ถ้วนทั่ว
หากอยากบินเข้าหาตามืดมัว
อย่าคิดกลัวอัคคีที่เราเป็น ๚ะ๛
7 กุมภาพันธ์ 2548 16:06 น.
อัลมิตรา
..๏ เพราะเป็นเพียงน้ำคำที่พร่ำเพ้อ
ที่เจ้าเผลอหว่านมาว่าหวั่นไหว
เห็นสำนวนบทกลอนแล้วอ่อนใจ
ทำอย่างไรจึงรู้มิคู่ควร
ยอมเทียบชั้นดั่งศิษย์คิดข้ามรุ่น
รักผู้เคยค้ำจุนหนุนรักผวน
คนอื่นอาจนินทาว่าเจ้ารวน
จงทบทวนอีกครั้งก่อนพลั้งความ
ฤๅเจ้ายังแน่นหนักในรักนี้
ซ้ำบ่งชี้จากใจใช่วาบหวาม
หลากผู้คนเวียนแวะและติดตาม
จนเรายากจะห้ามเขาลามลือ
ครั้นคิดบอกความนัยตามใจชอบ
เขียนรักตอบหรือชังยังกลัวชื่อ
คนอื่นอาจประณามหยามระบือ
ว่าเราคือนักรักหักอกชาย ๚ะ๛
7 กุมภาพันธ์ 2548 09:58 น.
อัลมิตรา
เห็นแววตามุ่งมั่นเหมือนมิเกรงกลัวอันตรายต่อหน้า
แต่นั่นก็หาได้ใช่ทางเลือกที่สมควร
ยังมีหนทางที่สดใส ยังมีสิ่งที่น่ารื่นรมย์กว่านี้
ความกล้ามิใช่จะจบลงด้วยชัยชนะเสมอไป
เพียงแต่รั้น เพื่อต้องการให้ผู้คนรอบข้างเห็นความมุ่งมั่น
เสียดายจะตายเปล่า ..
..๏ เห็นแววตามุ่งมั่นมิพรั่นศึก
ทำเหิมฮึกเก่งกล้าอาสาสู้
ยอมฝังร่างฝากไว้ใต้ผืนภู
ไม่รับรู้ชีพมีค่ากว่าเดิมพัน
อ่อนหัดนักแต่ทะนงหลงฝีมือ
มิรู้ฤๅนี่ภัยร้ายมหันต์
หากอวดเก่งอาจต้องพลีด้วยชีวัน
ควรหรือนั่นเหตุใดไยไม่ตรอง
แม้ต้องการพิชัยในการยุทธ
จงเร่งรุดฝ่าฟันอันตรายผอง
หมั่นศึกษาตำราคราช่ำชอง
อีกสิบปีค่อยจ้องร้องท้าเรา
อย่าเพียงแต่ดื้อรั้นว่าฉันเก่ง
มิกริ่งเกรงกลัวภัยดุจใครเขา
มิรับรู้ในเมตตาปัญญาเบา
อาจตายเปล่าไร้ค่าไม่น่าเลย ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1957
