1 กรกฎาคม 2548 14:04 น.
อัลมิตรา
กลอนดอกสร้อย..
..๏ นกเอ๋ยนกเดี่ยว
บินเลี้ยวร่อนหล้าหรรษานัก
ระเริงลมชมฟ้าคราประจักษ์
ผาดแผลงนักลีลาน่าชื่นชม
ปีกทั้งสองกางสยายหมายโฉบเฉี่ยว
บินลดเลี้ยวเที่ยวไปใจสุขสม
อย่าเพลิดเพลินเหิรฟ้านภาพรหม
ปีกต้องลมจักล้าพาอ่อนแรง
เจ้าอยู่เดี่ยวเปลี่ยวกายเดียวดายนั้น
แม้มีฝันเป็นกำลังยังกล้าแกร่ง
อย่าลืมว่าฟ้ากว้างยังเคลือบแคลง
ด้วยแอบแฝงผองภัยให้หวาดระวัง
เหยี่ยวอินทรีที่หิวต่างลิ่วหา
ต่างหมายตาตัวเจ้าเฝ้ามุ่งหวัง
ครั้นเจ้าเพลินเผลอไปไม่กลับรัง
จักพลาดพลั้งโดนจิกฉีกเนื้อเอย ๚ะ๛
1 กรกฎาคม 2548 08:09 น.
อัลมิตรา
คุณหมอคะ..คุณหมอ...
ใจฉันท้อเพราะรักโปรดรักษา
ทุกคืนวันผ่านไปใจทรมา
หมอเมตตาคนชอกช้ำอย่าทำเมิน
คุณหมอคะ..คุณหมอ...
มัวรีรออะไรหรือใจเขิน
ไยมิกล้าตรวจกายหมายประเมิน
ปล่อยฉันเกริ่นอยู่นานรำคาญจริง
คนไข้ครับ..คนไข้...
เห็นกลุ้มใจหมองเศร้าราวผีสิง
อันอาการฟังมามิกล้าติง
หมอจะตรวจจงนิ่งพิงหมอนไป
คุณหมอคะ..คุณหมอ...
งงจริงหนอ.. บ๊ะแล้วกันฉันสงสัย
มือหมอกุมที่เดียวเกี่ยวอะไร
ตรวจตรงไหนบอกหน่อยเห็นค่อยคลำ
คนไข้ครับ..คนไข้...
อย่าเอ็ดไปหากคนรู้อาจดูขำ
แค่แตะนิดต้องหน่อยค่อยกระทำ
คุณพูดอำอย่างนี้..ไม่ดีไม่เอา
คุณหมอคะ..คุณหมอ...
อย่าหัวร่อแอบคิดจิตฉันเขลา
ใครต่างบอกหมอเจ้าชู้ ...ฮู้ ! ไม่เบา
จึงกระเซ้าขอโทษอย่าโกรธนาน
คนไข้ครับ..คนไข้...
หมอก็เป็นโรคหัวใจใครสงสาร
คอยรักษาคนอื่นจนชื่นบาน
แต่ซมซานเดียวดายไร้คนแล
คนไข้ครับ..คนไข้...
โรคหัวใจหมอก็ลามตามกระแส
เพราะคนรักอยู่ไกลใจอาจแปร
เล่นเอาหมอท้อแท้แย่เหมือนกัน
คุณหมอคะ..คุณหมอ...
ไหนไหนก็อกรุมกลุ้มเหมือนฉัน
จะแก้ไขอย่างไรให้คิดพลัน
เนิ่นนานวันผ่านไปอาจไม่ดี
คนไข้ครับ..คนไข้...
หากหมอบอกออกไปจากใจนี่
คุณจะรับรักไหมนัยวิธี
เริ่มต้นใหม่อีกทีที่สองเรา
คุณหมอขา..คุณหมอโรเบิร์ต ทิงนองนอย..
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1531
