14 กันยายน 2548 10:12 น.
อัลมิตรา
..๏ ครากอดกุมนุ่มเนื้อ..............เนียนนวล
เพียงแผ่วผึ่งผายจวน.................ซ่านซ้อน
อุทรเคลื่อนหวิวรวน....................รัวร่อน
อกคั่งละหลั่งร้อน........................เร่าเร้าถวิลหา ฯ
..๏ บุปผายามดอกแย้ม..............สีสัน
บานแอร่มเผยอวดพรรณ...........หยาดเยิ้ม
หอมจรุงกรุ่นกลิ่นอัน..................ยวนยั่ว
ภมรย่อมไหวเคลิบเคลิ้ม.............ซ่านลิ้นรสหวาน ฯ
..๏ คืบคลานเล็มคลุกเคล้า.........เสาวรส
เกลือกร่างคละคลึงบด...............กลีบง้ำ
เบียดแทรกสอดกายลด..............เลี้ยวแหวก
ดูดดื่มกำซาบน้ำ.......................หลั่งเลี้ยงเผดียงไหว ฯ
..๏ หทัยดุจละลิ่วห้วง...................สูงโพยม
หวิววาบปลาบถาโถม..................ร่วงคว้าง
โลกยามซ่านลามโลม.................ลนร่าง
คำย่อมยากเคียงข้าง..................คู่คล้อยจินตนา ๚ะ๛
12 กันยายน 2548 08:02 น.
อัลมิตรา
..๏ วันที่สิบกันยาเพลาเช้า
ฟ้าสีเทาอึมครึมคล้ายครึ้มฝน
แลเมฆลอยละลิ่วมาฟ้าเบื้องบน
พิศแล้วหม่นอุราพาเศร้าใจ
้้คราก่อนข้าสดใสใจเริงร่า
มาบัดนี้อนิจจาน้ำตาไหล
มิตรภาพตราบฟ้าสิ้นธรณินไป
มิเหลือใครรู้เห็นเหมือนเช่นเคย
คงถึงคราวชะตาพ่ายเพราะคนฉ้อ
เขาดูถูกข้าหนอท้อจริงเหวย
แม้มวลมิตรเคยผูกพันพลันละเลย
นั่งมองข้าถูกเย้ยอย่างเฉยชา
หากเทียบเมฆบนฟ้าคราลิ่วล่อง
ข้าหม่นหมองเพราะทุกข์รุกยิ่งกว่า
ปราศผู้คนเข้าใจนัยพรรณนา
ที่ผ่านมาชอกช้ำเพียงลำพัง
เผชิญคลื่นวิโยคเพราะโชคร้าย
มิตรกลับกลายแชเชือนมิเหมือนหลัง
โอ้ตัวข้าแสนอับจนคนชิงชัง
ยามพลาดพลั้งอกช้ำทนกล้ำกลืน
หมายระบายออกไปด้วยใจเศร้า
ไฟทุกข์เผายากข่มข้าขมขื่น
หัวใจเพื่อนเคยหวงเขาทวงคืน
คงยากฟื้นไมตรีที่กลับกลาย
สุนทรภู่ถูกขับออกจากเวียง
ข้าก็เยี่ยงชะตาครูรู้ความหมาย
โคลงศรีปราชญ์ท่านร่างก่อนวางวาย
ใช้ตีนร่ายโองการข้าจารจำ
..๏ ธรณีภพนี้เพ่ง.............ทิพญาน หน่อยรา
เราก็ลูกอาจารย์................หนึ่งอ้าง
เราผิดท่านประหาร...........เราชอบ
เราบ่ผิดท่านมล้าง.............ดาบนี้คืนสนอง ฯ
สำนึกความปราชัยจับใจแจ้ง
ขอกำแหงยกเปรียบเขาเหยียบย่ำ
แม้นข้าพ่ายเพราะกลคนระยำ
กราบวิญญ์ครูตอกย้ำย้อนกรรมคืน ๚ะ๛
9 กันยายน 2548 10:44 น.
อัลมิตรา
..๏ สุกรถาม"..ไฉนกามาเลียนแบบ "
กาตัวแสบยืนถ่ายพร้อมส่ายหัว
"..บ๊ะ ! เจ้าอ้วนไหง๋พูดเทียบตูดตัว
อย่ากล่าวมั่วยกอ้างอำพรางนัย "
"..ก็ตูถ่ายอยู่ก่อนตอนตะกี้ "
เจ้าหมูอ้วนพาทีราวีใส่
"..ตูดของหมูตูเกี่ยวเอี่ยวอย่างไร "
อีกาดำเลี่ยงไปว่าไม่ตาม
สองตัวต่างวางท่าลีลาจ้อง
ตัวไหนปองขี้ใครโจทย์ใคร่ถาม
สุกรเปรย "..มูลของตูดูล้นลาม
ไม่คิดห้ามอยากกินก็บินมา "
"..ไอ้หมูอ้วน..ชิชะ..ไอ้บะช่อ..
เจอปังตอซะดีไหมไอ้ปากหมา
ขี้ของสูแล้วทำไมยกให้กา
ไอ้อ้วนกุนเชื้อบ้าอย่าลองดี "
เจ้ากาดำสุดเคืองเรื่องขี้หมู
" ..มะ ชิมดูบ้างไหมไอ้หมูผี
มูลของข้าน่าสนสวยมนรี
ไม่เละเหลวแหยะยี้เหมือนขี้ใคร "
ครั้นฟังเจ้าต่างพันธุ์มันทุ่มเถียง
สุ้มสำเนียงสัตว์ศัพท์พอจับได้
เราขบขันจริงหนอขอตอบไป
ขี้ของใครคงยากกินโดยลิ้นตัว
มีภักษาอาหารละลานโลก
จงเสาะโชคแสวงหนอพอมีทั่ว
สิ่งขับถ่ายของเก่าอย่าเมามัว
อย่าเสียดายอย่าเกลือกกลั้วอย่าพัวพัน
ยามฝนตกขี้หมูไหลดั่งใครอ้าง
หลีกให้ห่างอย่าเหมือนกาที่ก๋ากั่น
กิจจัญไรแม้นไปมุงยุ่งเรื่องมัน
อาจอัดอั้นเจ็บใจเหมือนไอ้กา
กากินขี้หมู ...........กูกินขี้หมา
หมูกินขี้กา............หมากินขี้กู
เห็นปุจฉาเสสรวลเขาชวนตอบ
เราแสนชอบเพราะสนใจในภาษา
เจ้ากากินขี้สุกรย้อนผวนมา
กลายเป็นกูกินขี้หมาช่างน่าอาย
หากกลับกันเป็นหมูกินขี้กาบ้าง
พลิกหัวหางเรื่องร้อนก็ผ่อนหาย
กลายเป็นหมากินขี้กู..วู้ !! เสียดาย
ก้อนสุดท้ายหย่อนชักโครกโยกน้ำตาม ๚ะ๛
8 กันยายน 2548 14:50 น.
อัลมิตรา
..๏ มีบางสิ่งอยากให้เพื่อนได้รู้
โปรดเหลียวหลังมาดูผู้ถูกหยัน
มาเปิดใจฟังความจริงสิ่งโจษจัน
จากบทกลอนของฉันปั้นเรื่องราว
โอ้เจ้าหญิงแสนสวยร่ำรวยทรัพย์
มาตกอับชะตาร่วงพ่วงเรื่องฉาว
เคยสูงส่งกลับต้องมีราคีคาว
กลายเป็นข่าวกระฉ่อนเมืองเรื่องน่าอาย
เท็จ-จริงเป็นเช่นไรใคร่ปุจฉา
เห็นหลายคนสมน้ำหน้าด่าเสียหาย
เกียรติเจ้าหญิงที่สูงล้ำถูกทำลาย
ด้วยเล่ห์ร้ายจิ้งจอกมันหลอกลวง
เจ้าหญิงเอยมิ่งขวัญคงรันทด
จำใจปดแก้ต่างมาบางช่วง
ถึงเวลาก็ชี้แจงแจ้งทั้งปวง
บางคนห่วงบางคนด่ามาประณาม
ฉันเองก็พลอยเศร้าเรื่องเจ้าหญิง
และมีสิ่งสงสัยจึงใคร่ถาม
เจ้าหญิงเคยทำร้ายใคร..ไหนล่ะนาม ?
ไยเหยียดหยามประหนึ่งว่าเธอฆ่าคน
คุณความดีมากยิ่งเจ้าหญิงก่อ
มิเพียงพอใช่ไหมหรือไม่สน ?
ผิดครั้งเดียวจึงด่ายับให้อับจน
เคยมีคนไม่ผิดไหมใครตอบที ?
แสนสงสารเจ้าหญิงแม่มิ่งขวัญ
ต้องโศกศัลย์อื้อฉาวข่าวบัดสี
ปากปีจอยังประณามตามราวี
หมายย่ำเกียรติเจ้าหญิงนี้ป่นปี้ไป
จบนิทานคำกลอนตอนเจ้าหญิง
หยิบเรื่องจริงบางตอนซ่อนนัยใส่
ค่าของคนควรตรองมองที่ใด ?
จะดีเลวแค่ไหนโปรดใคร่ครวญ ๚ะ๛
8 กันยายน 2548 10:00 น.
อัลมิตรา
..๏ อันวาจาคนถ่อยที่ปล่อยข่าว
ทุกเรื่องราวต้องใช้จิตวินิจฉัย
บางครั้งซ่อนสาเหตุซุกเลศนัย
อาจเป็นแผนใส่ไคล้ไร้มูลจริง
บ้างสร้างเรื่องแต่งฉากแล้วปากพูด
ปากเหม็นเหม็นปดปูดคล้ายตูดยิ่ง
เรื่องชาวบ้านชอบคุ้ยแคะและอ้างอิง
แต่กลอกกลิ้งซ่อนกลเล่ห์คนพาล
อีกจำพวกน่าฉงนคนคาบข่าว
ปากต่อปากอื้อฉาวชอบเล่าขาน
แสร้งทำตัวเป็นนักบุญที่สุนทาน
แท้จริงมารตัวร้ายใจเบียดเบียน
ประดุจน้ำท่วมปากลำบากบอก
จำต้องหาทางออกกรอกนัยเขียน
อันปากกา-ปากคนที่วนเวียน
หลายข่าวเพี้ยนพลิกแพลงเขาแต่งเติม
เขียนสังเขปให้สังเกตุเพื่อเสพย์สื่อ
แม้นฝีมือปลายแถวไร้แนวเสริม
มิตรภาพตราบดินฟ้าค่าดุจเดิม
แม้ไม่เพิ่มแต่มิลดโป้ปดใคร ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1013
