17 ตุลาคม 2549 17:08 น.

..๏ กี่นาน ?

อัลมิตรา


..๏ อันเรื่องราวมากมายทั้งหลายแหล่
คือตัวแปรให้จิตติดปัญหา
หากไม่สืบเสาะผลค้นที่มา
ปล่อยเวลาพอกพูนสิ่งวุ่นวาย

จากเรื่องเล็กเรื่องน้อยพลอยลุกลาม
จนยากปรามผู้กระทำย่ำเสียหาย
คิดวางเฉยหวังผ่านยิ่งบานปลาย
ผู้มุ่งร้ายฉวยโอกาสปราดซ้ำเติม

ไร้สาระคือต้นเหตุอาเภทภัย
ก็เป็นได้ถ้าหากหลายปากเสริม
ด้วยพยาบาทเคืองขุ่นเป็นทุนเดิม
จากแรกเริ่มจึงกลายโตมโหฬาร

มูลสาเหตุเพียงน้อยดูด้อยค่า
แต่ผลลัพธ์ตามมามหาศาล
ยามทุกสิ่งพลาดพลั้งเกินหยั่งการณ์
อีกกี่นานพลังใจกู้ได้คืน ? ๚ะ๛

				
8 ตุลาคม 2549 22:30 น.

สีสันแห่งสายลม CoLors Of The Wind

อัลมิตรา

Colors   Of   The   Wind . .
สี สั   ห่      . .

..๏ เจ้าโปรดได้ใคร่ครวญอย่างถ้วนถี่ 
ถึงถิ่นที่พสุธาเจ้าอาศัย 
มีคุณค่าหลายหลากมากเพียงใด 
ฤๅปล่อยให้อุดมการณ์นั้นสิ้นลง 

อันห้วงน้ำธรรมชาติเคยปรารถนา 
ควรรักษาให้งามดั่งความประสงค์ 
ไยปล่อยร้างหมางเมินเกินดำรง 
ให้จบลงสมัยเจ้าเท่านั้นฤๅ 

เจตน์จำนงคงมิใช่นัยยะนั้น
ซึ่งสารพันความจริงสิ่งยึดถือ- 
ขอเพียงเจ้าตรองบ้างอย่าวางมือ
ทุกสิ่งคือชีวิตและจิตใจ 

ด้วยข้า ฯ รู้ว่าภูผามหาศาล 
เด่นตระหง่านเป็นนิยามความยิ่งใหญ่ 
ทั้งรวยระรินกลิ่นบุปผาพฤกษาไพร 
ล้วนทำให้สดชื่นจิตรื่นรมย์

เห็นสรรพสัตว์ชาติพันธุ์อันหลากหลาย 
เยื้องย่างกรายแสนสนุกต่างสุขสม 
จึ่งเข้าใจในสัตยธรรมความนิยม 
เป็นสังคมธรรมธาติอาจอ้างอิง 

ลองใคร่ครวญพิจารณาซึ่งสาเหตุ 
โดยสังเกตุมนุษยชนจนสรรพสิ่ง 
แม้พวกเราแตกต่างอย่างแท้จริง 
แท้ชายหญิงเสมอกันทุกชั้นชน 

มีชีวิตจิตใจวิสัยทัศน์ 
จงแจ้งชัดพิจารณาหาเหตุผล 
เราต่างเป็นสุจริตวิศวชน 
เฉกเช่นเจ้า ฯ ผู้ดั้นด้นคนเมืองนั้น 

ถ้าเจ้ามีความฝันอันยิ่งใหญ่ 
ด้วยจิตใจเปี่ยมพลังทั้งมุ่งมั่น 
จักพบสิ่งสารพันอันอัศจรรย์ 
ที่เจ้านั้นคาดหวังทั้งชีวี 

นั่นเสียงวฤก*พฤกษ์ไพรใดเห่าหอน 
ครั้งศศิธรแจ่มจรัสเรืองรัศมี ? 
เจ้าแมวป่าว่องไวในท่วงที 
ต่างหลบรี้โจนทะยานผ่านไปมา 

ลวดลายหลากมากมีสีสวยสด 
เช่นปรากฏให้คิดซึ่งปริศนา 
เจ้าจักเลียนเปลี่ยนเสียงเยี่ยงสกุณา 
ทั้งสัตว์ป่าทั่วไปในบรรพต ? 

ที่เจื้อยแจ้วแนวป่าพนาสัณฑ์ 
เสียงลดหลั่นสูงต่ำเกินกำหนด 
ชมไม้ป่าเถาวัลย์อันเลี้ยวลด 
ซึ่งไม่คดเหมือนหนึ่งในจิตใจตน 

เจ้าจักเพียรเขียนวาดสมปรารถนา 
ให้โสภางดงามตามเหตุผล 
เป็นลมพัดผ่านคีรีคิริกานน* 
บันดาลดลแตกต่างนั้นอย่างใด ? 

อันฤดูกาลแห่งพระพายอันกลายผัน 
บางครานั้นเสมือนโกรธโทษยิ่งใหญ่ 
บางครั้งแผ่วพัดผ่านซ่านทรวงใน 
เจ้าจักเพียรเขียนได้ให้ครบครัน ? 

มาค้นหาพุทธธรรมอันล้ำค่า 
ในขุนเขาลำเนาป่าพนาสัณฑ์ 
มารับรู้สัจจริงสิ่งสามัญ 
ชิมผลสุกลูกไม้นั้นอันโอชา 

มาสัมผัสสัตยธรรมล้ำเลอยิ่ง 
แล้วทุกสิ่งที่เจ้าเฝ้าค้นหา 
ล้วนรายล้อมทั่วไปให้พิจารณา 
ต่างสวยงามล้ำค่ากว่าคาดเดา 

แท้ลมฝนบนฟ้าอีกชลาศัย 
เช่นพี่น้องคล้องใจในเรือนเหย้า 
นกกระสาตัวนากหลากหลายเชาว์ 
เป็นเพื่อนเราตลอดไปด้วยไมตรี 

แล้วเมื่อเราเปี่ยมล้นกุศลจิต 
เหมือนญาติมิตรสนิทใจไม่หน่ายหนี 
พร้อมโอบเอื้อทุกคราอย่างปรานี 
ยามเรามีประสบเหตุพบเภทภัย 

ตราบยังเพลินเดินหลงในสงสาร  
จวบสิ้นกาลไม่รู้ฝั่งอยู่ไหน 
กิเลสกรรมนำวิบากหลายหลากไป 
ครั้นเผลอไผลหลงกลจักวนเวียน 

จงใคร่ครวญให้ถ้วนถี่ที่ดวงจิต 
สิ่งถูกผิดชนะแพ้ล้วนแปรเปลี่ยน 
เจ้าจักแจ้งในสัจธรรมอันจำเนียร 
หมายรักษ์เกียรติ์สุขไว้อย่างไรกัน 

หากประหาณ*โพธิญาณพิศาลสุทธิ์ 
ซึ่งประดุจคุณธรรมนำสุขสันต์ 
แล้วเจ้าจงเพ่งพินิจจิตสัมพันธ์ 
สิ่งเหล่านั้นจักยังคงสูงส่งฤๅ ? 

หากเจ้ามีความฝันอันยิ่งใหญ่ 
ด้วยจิตใจเปี่ยมพลังทั้งเชื่อถือ 
ความพิลาสอัศจรรย์อันเลื่องลือ 
เหล่านั้นคือผลสัมพัทธ์แห่งปรัชญา 

นั่นเสียงวฤก*พฤกษ์ไพรใดเห่าหอน 
ครั้งศศิธรแจ่มกระจ่างกลางเวหา ? 
แม้นชนชั้นพันธุ์เผ่าเราแปลกตา 
เจ้าจงอย่าได้วิตกตระหนกเลย 

ร่วมปรองดองคล้องใจให้คงมั่น 
แล้วรำพันบทกวีที่เอื้อนเอ่ย 
เพลงพรรณนาป่าเขาเราคุ้นเคย 
ข้า ฯ จักเปรยถ้อยคำนำรื่นรมย์ 

ร่วมบรรยายร่ายกวีเปรมปรีดิ์นัก 
ด้วยประจักษ์ความงามตามเหมาะสม 
ทั้งสีสันตระการใจแห่งสายลม 
แล้วชื่นชมสมดุลย์อย่างสุนทรี 

เจ้าจักแจ้งสัจธรรมความจริงแท้ 
ความผันแปรแห่งโลกธรรมตามวิถี 
ตราบเมื่อเจ้าระบายความตามเสรี 
นิยามสีซึ่งเปลี่ยนแปลงแห่งสายลม  ๚ะ๛ 

pocaline.gif				
7 ตุลาคม 2549 21:37 น.

..๏ เดียวดาย

อัลมิตรา


..๏  จันทร์กระจ่างพร่างพราวบนราวฟ้า
ม่านนภางามเด่นด้วยเพ็ญแข
เหลียวหาคนข้างกายชายตาแล
ปราศจากแม้เงาปรารถนายอดยาใจ

ค่ำคืนก่อนเขานั้นรำพันถ้อย
โปรดรอคอยกันและกันอย่าหวั่นไหว
แม้นขุนเขาทะเลขวางหนทางไกล
สองสายใยสายสวาทมิขาดกัน
 
มาบัดนี้ความหมองครอบครองจิต
ดั่งถูกพิษคะนึงให้ใจโศกศัลย์
เวิ้งนภาสุกสว่างกระจ่างจันทร์
แต่เรานั้นทุกข์หนักรักกลับกลาย
 
จันทร์กระจ่างพร่างพราวบนราวฟ้า
คำสัญญาคือปดหมดความหมาย
แท้อยู่อย่างโดดเดี่ยวและเดียวดาย
คนข้างกายคือเงาจันทร์เท่านั้นเอง ๚ะ๛

				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอัลมิตรา