10 มิถุนายน 2551 23:48 น.
อัลมิตรา
๏ "หากยังมีที่ว่างให้วางใจ
ขอเป็นฉันได้ไหมอาศัยอยู่
เพราะทั้งปวงดวงจิตคิดอุ้มชู
ขอเคียงคู่คลอขวัญนิรันดร"
คือสัญญาคราก่อนยามย้อนวัน
ถ้อยรำพันประทับใจมิไถ่ถอน
"ตราบสิ้นฟ้าสิ้นใจ"..ไม่คิดคลอน
เพียงพจน์อ้อนนานไปไม่จิรัง
ที่ปรากฏบทนัยไยแปรเปลี่ยน
สูญเสถียรบริบทคล้ายหมดขลัง
ปราศแน่วแน่แท้จริงจิตชิงชัง
ฤๅ เผลอพลั้งพลิกลิ้น.."ตราบสิ้นใจ"
ณ ที่นี้ที่ว่างคงว่างเปล่า
มิเหลือเงาพร้อมปลงเลิกสงสัย
จบตำนานกาลก่อนมิย้อนใด
ลืมบางใครเสมือนกลบลบรอยจำ ๚ะ๛
4 มิถุนายน 2551 12:47 น.
อัลมิตรา
๏ ฤๅ เพราะสิทธิ์ของเราไม่เข้าท่า
นึกกังขาสิทธิ์เราเทียบเท่าไหน
แค่คิดกลางวางเงื่อนมิเหมือนใคร
กลับกลายเป็นเรื่องใหญ่เครียดในเรือน
อ่านจนเมื่อยเหนื่อยจังจึงนั่งคิด
เราใช้สิทธิ์บางอย่างแตกต่างเพื่อน
เพราะสวนทางกระทำเผลอพร่ำเตือน
อาจฝาดเฝื่อนกระทบให้บางใจซม
ความขัดแย้งแย้มพรายกระจายทั่ว
สองฟากขั้วสำแดงศัพท์แสงข่ม
คนอยู่กลางช่างลำบากปากผูกปม
อดทนอมน้ำอ่วมแทบท่วมคอ
แค่ในเรือนเสมือนว่าอยากฆ่าฟัน
ข้างนอกนั่นเผชิญหน้ายิ่งกว่าหนอ
สันติสุขทุกคนหวังผลรอ
หากไม่ก่อเกิดได้อย่างไรกัน
ขอยืนยันเยี่ยงมิตรว่าคิดกลาง
ไม่อำพรางแม้นเฉียดคำเดียดฉันท์
ความเห็นที่เทียบขาวพราวลาวัลย์
ปราศสีสันสองฝ่ายหมายละเลง ๚ะ๛
1 มิถุนายน 2551 21:28 น.
อัลมิตรา
๏ ซอกถูกเซาะกระเทาะถ้วนล้วนแปลกรูป
ถูกลมลูบน้ำไล้ให้งามแสน
ท้าลมฝนทนแสงแห่งดินแดน
ซึ่งทดแทนความงามตามยุคกาล
ยังโดดเด่นเห็นตระหง่านมานานเนิ่น
เป็นเขาเขินใหญ่โตรโหฐาน
คดโค้งเว้าเข้าเหลี่ยมเยี่ยมผลงาน
แสนโอฬารล้ำลึกให้ตรึกตรอง
แม้กร่อนกรอบบอบบางในบางช่วง
ถึงหลุดร่วงละลานไปในพื้นผอง
เป็นเศษเสี้ยวเปลี่ยวแปลกแผกครรลอง
ยามแสงส่องรังสิมันตุ์พลันพราวพราย
เช่นชีวิตจิตใจในหนึ่งผู้
ควรไตร่ตรองมองดูรู้นัยหมาย
แม้นสูงส่งคงศักดิ์เกียรติมากมาย
อาจวอดวายเสื่อมทรามเกลื่อนตามดิน
เคยโดนเด่นเห็นตระหง่านทั้งหาญกล้า
ครั้นอาชญาโลกธรรมนำทั้งสิ้น
มีสุขทุกข์คลุกเคล้าเร้าชีวิน
ย่อมเสื่อมสิ้นเปลี่ยนไปให้อาวรณ์
บ้างยังมีอุดมการณ์สืบสานต่อ
ถึงเคยท้อพิจารณาอุทาหรณ์
จงทนทานหาญกล้าอย่าร้าวรอน
ดั่งดินดอน "ละลุ" นั้นอันงดงาม ๚ะ๛
แรงบันดาลใจ "ละลุ"
บ้านคลองยาง ต.ทัพราช อ.ตาพระยา จ.สระแก้ว
หน้าส่วนตัว
1194
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
