1 พฤศจิกายน 2548 17:51 น.
เด็กตรัง
... ใบไม้ร่วงลงมาพาใจหวิว
ยามโบยปลิวปนละอองของนํ้าฝน
หลั่งจากฟ้าใช่ว่าเศร้าร่วงจากคน
เป็นสายชลไหล่ไปทั่วธานี
ที่บอกว่าฟ้าหลังฝนนั้นสดใส
แต่แล้วใยใจนี้มั่วหมองศรี
ฝืนยืมเราะเพราะได้แค่เท่านี้
คงไม่มีอะไรดีจากนี้ไป
...ตัดสินใจหันหลังใส่ความรัก
อย่าทายทักอีกเลยขอได้ไหม
ปล่อยใบไม้ให้มันร่วงหล่นไป
สาอะไรเก็บหัวใจไว้เยียวยา
เดินกลางฝนให้ฝนล้างดวงจิตร
รักเกิดพิษไร้สิทธิ์คิดสงสาร
ดั่งสีเข้มนานวันเริ่มเจือจาง
คงไม่ต่างกับความรักใช่มั่นคง
12 ตุลาคม 2548 02:26 น.
เด็กตรัง
ทะเลน้ำตาเริ่มปรากฏ..รอยยิ้มสดใสจางหาย
เหน็บหนาวใจทุกย่างกราย..รอคอยสายธารไหลคืน
ผ่านนภาเวลาลับ..หวนคิดกลับช่างยากฝืน
สองแข้งขายังหยัดยืน..อย่ารื้อฟื้นให้ปวดใจ
รอยแผลวันนี้เริ่มฉีกขาด
คล้ายแก้วบาดเฉือนใจให้เป็นแผล
โดนเขาทิ้งแม้นกกาไม่เหลียวแล
เจ็บสุดแสนเกินพูดมันออกจากใจ
วันคืนผ่านไม่มีค่าไร้ความหมาย
นอนเอนกายอยู่บนเตียงนํ้าตาไหล
ปล่อยเถอะปล่อยนํ้าตาให้ไหลไป
เมื่อหัวใจสิ้นนั้นแรงต้านทาน
ฝากขอบฟ้าเทวดาอยู่บนนั้น
ดูแลฝันของเธอมิอาจสาน
จากส่วนลึกก้นบึงใจร้าวราน
คงทรมานแน่แท้เพราะขาดเธอ
ลาก่อน..สองคำนี้ที่ฉันเพ้อ
ที่ฉันเจอวันนี้เกินทานไหว
จากวันนี้คงอีกนานขอพักใจ
เจ็บเกินไปคงไม่มีแล้วfont> หยดนํ้าตา
10 ตุลาคม 2548 03:17 น.
เด็กตรัง
......ปิดเอาไว้เรื่องราวของความรัก
อย่าเผลอจักไปบอกให้เธอรู้
เวลานี้เป็นเพื่อนดีคอยยืนอยู่
ยิ้มรอดูเธอกับเขาเคียงข้างกาย
หน้าที่เพื่อนที่ดีก็แบบนี้
โง่สิ้นดีคอยแนะนำเจอปัญหา
เพียงแค่เธอและเขานั่งสบตา
ฉันควานหาผ้าเช็ดหน้าทำไมกัน
เมื่อนายเจ็บรู้ไว้นะฉันเจ็บกว่า
ที่ผ่านมาแอบคิดเก็บไปฝัน
ไม่หรอกไม่ได้รักเธอฉันยืนยัน
แต่กลับสั่นหวั่นไหวอยู่ภายใน
ท่องเอาไว้คำคำนี้คำว่าเพื่อน
คอยย้ำเตือนห้ามข้ามเส้นคิดไถล
ซ่อนเอาไว้ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
บอกหัวใจรักของเราแค่เพื่อนกัน.....
25 กันยายน 2548 14:05 น.
เด็กตรัง
คำว่ารักพูดง่ายอย่างนั้นหรือ
รักนั้นคือการดูแลคือสิ่งไหน
รักมากไปเกินตัวเกินหัวใจ
แล้วเหตุใดผลกำไรไม่ตอบแทน
แรกรู้จักพบหน้าก็พารัก
สองทายทักพูดจานั้นหวานแสน
สามเอาใจใส่ทุกอย่างกลางดวงแดน
สี่คือแผนหลอกให้รักแล้วจากไป
ควันจางตาพาให้เห็นแสงสว่าง
ปล่อยจิตว่างทุกอย่างเริ่มแก้ไข
ควรจะมีลิมิดรักแห่งหัวใจ
รักมากไปแล้วตัวใครที่เจ็บเอง
27 สิงหาคม 2548 19:38 น.
เด็กตรัง
เหนื่อย...ใจไหมคนดี
เวลานี้ที่เหินห่าง
เธอมีเขาเคียงข้าง
อยู่ตรงกลางระหว่างเรา
เหงา...เงียบงันเหน็บหนาว
ปวดรวดร้าวแสนขื่นขม
ก้มหน้ารักอกตรม
หลงคารมกับนํ้าคำ
เหนื่อย...ใจไหมคนดี
ที่วันนี้ยังมีฉัน
ยื้อสานความผูกพัน
ถักทอฝันให้ยืนนาน
เชื่อ...มั่นในรักแท้
ไม่มีแพ้อุปสรรค
เชื่อใจเธอที่รัก
แม้ประจักษ์ว่าไม่จริง
ระ...ยะทางทดสอบม้า
กาลเวลาพิสูจน์คน
ความรักแสนสับสน
เหนือเหตุผลคนเข้าใจ
ถ้า...รักเขากว่าฉัน
ให้บอกกันจะได้ไหม
ความฝันอันยาวไกล
จากนี้ไปคงเดียวดาย
จบ...เถอะหากยิ่งฝืน
ส่งรักคืนให้แก่เขา
จบรักระหว่างเรา
ส่งให้เขาได้ดูแล
รู้...ดีว่ายิ่งแข่ง
คงมิแกร่งแพ้หมดท่า
รอยรักคราบน้ำตา
เจ็บชินชาไม่รักใคร
หน้าส่วนตัว
1414
