11 มกราคม 2548 17:40 น.
เด็กตรัง
ดวงดาวส่องแสงระยิบ...รู้บ้างไหม
ก้อนหินใยใจแอบรัก...เป็นหนักหนา
แค่เพียงแสงส่อง...กระทบมา
สุขอุราชื่นฤทัย...ในดวงแด
เจ้าก้อนหินโง่เขลาผู้น่าสงสาร
เจ้าอาจหาญฝันไปไกลเยี่ยงนั้น
คิดว่าดวงดาวผูกสมัครรักสัมพัน
คงมีสักวันที่ดวงดาวจะเหลียวมอง
เจ้าเป็นเพียงอณูเล็ก...ในนภากว้าง
ดาวเคว้งคว้างเคยเปลี่ยว...เคยเหงาไหม
เจ้าคิดว่ามีความสำคัญกับดาว...มากหรือไร
คิดผิดไปเพราะก้อนหินไม่สำคัญต่อแสงดาว...ซักนิดเดียว
7 มกราคม 2548 18:19 น.
เด็กตรัง
มีลางสังหรณ์ตอนเธอเข้ามาหา
เอยวาจาจ๊ะจ๋าช่างน่าสน
แต่ความหมายคล้ายคล้ายว่าหนึ่งคน
ยอมจำทนเพื่อคนที่เธอรัก...สั่งแย่งชิง
อยากบอกให้รู้ว่าโดนเขาหลอกใช้
ไร้หัวใจแซร้งสองหน้าเขาทำเก่ง
อยากได้คนรักคนอื่นถึงยื้อแย่ง
จอมวางแผนแย่งแฟนคนอื่น....ยกให้เธอ
6 มกราคม 2548 09:54 น.
เด็กตรัง
เวลาใกล้ถึงจำลาจาก
ต้องพัดพรากจากเธอสุดที่รัก
มีพบมีจากอนิจจาโอ้ความรัก
รักสมัครเริ่มต้นแห่งหนใด
เริ่มแรกรักรักแรกอันสดใส
แต่แล้วใยใจน้องต้องสลาย
เพราะรักพี่ถึงวันมวลมลาย
จนต้องกลายสลายในดวงแด
3 มกราคม 2548 13:17 น.
เด็กตรัง
มองออกไปเห็นสายฝนกำลังตก
เหมือนกับอกของเราที่มันหัก
เสียงสายฝนตอกยํ้าเจ็บชํ้านัก
ว่าเธอจักจากไปไกลไม่ย้อนมา
ดั่งสายฝนตกลงพื้นย่อมไหลผ่าน
ไม่มีทางมาบรรจบ ณ ตรงไหน
ถึงตอนนี้ฝนหยุดตกแล้วเป็นไง
ในเมื่อใจมันไม่หยุดที่รักเธอ
2 มกราคม 2548 02:09 น.
เด็กตรัง
เธอบอกว่าจะแต่งกลอนให้
ก็ขอบใจในนํ้าใจนักหนา
ได้กลอนใหม่ส่งอาจารย์สุขอุรา
แต่ก็มาเห็นกลอนโพส ในแว๊ปกลอน
จะส่งอาจารย์ไงก็ไม่เมื่อ
เธอไม่เผื่อเอาไปโพสแล้วสิหนา
จะให้ก๊อปงานไปนั้นก็ระอา
เหมือนไร้ค่าที่บอกมาเหมือนคำลวง
ไม่คิดเลยว่าจะเป็นเช่นนี้
นิสียดีไม่คิดทำกันได้
ต่อไปเจอกันไม่ทักไม่สบตา
ที่ผ่านมาพอกันที คนหลอกลวง
หน้าส่วนตัว
1257
