15. 04. 2003 วันจากลาใกล้มาถึงทำให้นอนไม่หลับ.. ฉันเลิกที่จะหลอกตัวเองว่าต้องกลับไปสู่ที่ ที่จากมาแล้วนะ.. ต้องแล้วนะ.. จะยืดเยื้อไปอีกทำไม แหม..กะแค่ความรู้สึกในวันเหงา กลับไปก็มีความรักอีกตั้งหลายกระจาดให้เลือก จะอาลัยอาวรณ์คุณไปใยเล่า ข้อสำคัญ ถ้าฉันจะไปอย่ามาแสดงทีท่าอะไร ๆ ให้เห็นเป็นเด็ดขาด ห้ามมาแสดงท่าทีอาลัยอาวรณ์นะ.. ไม่งั้น.. ใจที่มันอ่อนแออยู่มันจะยิ่งแย่ไปกันใหญ่.. เฮ้อ.. สงสารคุณ และสงสารตัวเองพอกัน ต่อไปนี้โลกที่สวยสดมันก็พลันหม่นเศร้าอีก ก็ไม่ใช่ไม่เคยเศร้านี่นา เนอะ ว่าไหม.. อืมม..คิดบวกก็คือมีกันและกันให้คิดถึงยังดีกว่าว่างเปล่าไง ความคิดถึงสวยงามนะ ยิ่งเวลาบรรยาย