สามทุ่มเก้านาที ง่วงนิดๆแต่ก็ยังไม่อยากหลับ นั่งหาวหวอดๆไปเรื่อยหน้าเครื่องคอม อ่านไปเรื่อยกับตรงหมวดกลอนนะ บางทีขี้เกียจตอบ เพราะ..แฮ่ะๆ..ไม่มีคำตอบที่ดีไปกว่า..ไม่รู้เหมือนกัน ..ว่าทำไม เบื่อหรือ..อือม์เปล่ามั้ง
จะเขียนอะไรดีนะสำหรับวันซัวๆแบบนี้
คิดถึงพ่อตั้งแต่เช้า คุยกับพ่อแล้ว พ่อสอนว่าชีวิตเหมือนกระเป๋าสตางค์ เดี๋ยวก็มีเงินเต็ม เดี๋ยวก็พร่อง ร่อยหรอ เดี๋ยวก็ต้องซื้อหาใหม่ ถ้าเข้าใจ ก็จงทำใจให้เข้มแข็งและต้องอยู่ในโลกให้ได้
เปิดอ่านงานเขียนเก่าๆในเรื่องสั้นที่ลงในไทยโพม คิดถึงใครบางคนและใครบางคน อือม์...พวกเขาคงลืมเราหมดแล้ว คิดแค่นี้.ก็แย่เลยนำตามัน
978
1
0
หน้าส่วนตัว
