ฝนยังไม่หยุดตก ชายผู้นั้นพลิกตัวเล็กน้อย ดูแล้วเขาไม่วิตกเลยสักนิด อาจชาชินที่ต้องตกอยู่ในสภาพนั้น ลำพังฟ้าฝนที่กระหน่ำ เพียงแค่นี้ ฤๅจะสาหัสเท่ากับสิ่งที่เขาเคยประสบมา เขาเอี้ยวกายเหมือนบินขี้เกียจ แล้วค่อย ๆ ยันกายลุกขึ้น มือคว้าถุงดำที่วางอยู่ข้างกาย เหวี่ยงถุงดำนั้นขึ้นบ่า มือเสยผมที่รุงรังปรกหน้า และเดินไปตามทางอย่างไร้จุดหมาย ผู้เขียนได้แต่มองตามร่างนั้นจนลับสายตา พลางคิดในใจว่า อย่าสิ้นหวัง จงเข้มแข็งไว้ ถึงแม้ว่าโลกอีกด้านหนึ่งจะเหวี่ยงท่านลงกับพื้น แต่ให้รู้เถิดว่า อีกด้านพร้อมจะฉุดท่านให้ลุกขึ้นยืนและบอกว่า ศรัทธาดีดียังมีจริง อย่าทำลายความหวังของใคร เพราะเขาอาจหลงเหลืออยู