เรื่องสั้น นิยาย

เกลียดวาเลนไทน์

สติแตก


“วันนี้วันวาเลนไทน์แล้ว ไปไหนหรือเปล่า ค่ะ”เสียงใสๆ ของเธอแว่วมาทางโทรศัพท์
“คงไม่ไปไหนทำงาน อยู่บ้านนั่นแหละ  มีอะไรสำคัญหรือเปล่าละ” ผมตอบเธอไป
“ทำไมหรอ กลัวเราจะไม่รักหรือไง” แกล้งเย้าเธอ
“ ไม่กลัวหรอก แค่หนึ่งวันในหนึ่งปี จะไปรักใครก็ไปเถอะ ให้วันที่ 14 กุมภา วันหนึ่งแล้วกัน ถือว่าเป็นวันปล่อยผี ” เธอฮุคกลับมาอย่างหนักหน่วง พร้อมกับเสียงหัวเราะคิกๆ 
“ดีจัง กี่ปีวันนี้ก็ไม่มีความหมายอะไรเลยสำหรับเรา ” ผมชมเธอด้วยเธอไม่เคยเห็นความหมายของวัฒนธรรมฝรั่งเลย เธอเป็นหญิงไทยหัวใจไทยแท้ๆ
“แล้วต้นกุหลาบที่ให้ตอนไปงานเกษตรด้วยกัน ออกดอกหรือเปล่าปีนี้ ” เป็นคำถามที่ถามเธอทุกปีเมื่อถึงวันนี้  8 ป				
 1122    1    0