เหมือนครั้งที่ฉันชอบขับรถไปดึกๆคนเดียวในยุคที่ยังมองดูเครื่องบินร่อนขึ้นลงได้ ไปยืนมองอยู่อย่างนั้น ไปที่ไหนก็ได้ที่ไกลความจริง ไกลโลก .......ไกลระเบียบ กฏ กติกาอะไรมากมาย.... ที่ไม่สามารถคืนหัวใจที่ร้าวสลายให้มันไม่ร่วง...มากไปกว่านี้......... ..19:22 คืน 11 เมษายน 2547 ฉันยอมรับความร้าวสลายนี้คนเดียวเงียบๆนี้ได้เสมอ
0
0
0
หน้าส่วนตัว
