บางครั้งคนเรา ก็ต้องถอดหัวใจตัวเองเขียนบ้าง...
ความจริงที่เขียนอาจอ้างว้างนัก แต่เมื่อเขียนแล้ว
หัวใจก็กลับอิ่มเต็มและเป็นสุข...
เหมือนอย่างบทนี้
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_67701.php
ขอกระซิบบอกคุณอีกที
สิบกว่า วันไม่พบคุณวุ่นวายใจ
คุณไปไหนไยไม่เห็นเป็นเพื่อนฉัน
อาจดูเป็นเรื่องเล็กไม่สำคัญ
ก็แค่ใครคนนั้นคอยทักทาย
แต่ทุกถ้อยที่คุณให้ช่างใหญ่หลวง
คำทั้งปวงเป็นกำลังหวังทั้งหลาย
เมื่อพินิจพิศคำที่ย้ำพราย
ทุกถ้อยหมายให้ทำงานประสานคม
คุณจากไปหนไหนให้อ้างว้าง
หรือลืมร้างเพื่อนคนไกลใจคงขม
ฤๅว่าถ้อยร้อยอื่นรื่นอารมณ์
เพื่อนนี้ซมรอคุณมาอุ่นไ
หน้าส่วนตัว
11
0
0
