...." แพร หากผมไม่อยู่แล้วแพรดูแลตัวเองได้ไหมครับ " ผมแกล้งหยอดคำถามถามแพรซึ่งกำลังสาระวนอยู่กับการจัดรูปในอัลลบั้ม " ทำไมนกพูดแบบนั้นหละค่ะ นกก็อยู่นี่แล้วไง " เธอมองหน้าผมเหมือนจะค้นหาอะไรบางอย่าง " หากพรุ่งนี้ผมกลับไปแล้ว และแพรไม่ได้ข่าวของผมอีกเลย " ผมพยายามเค้นคำตอบจากปากของแพร " นกอย่าพูดเป็นลางสิ เราอยู่กันคนละที่เราก็โทรคุยหากันตลอดเราต่างคนก็ต่างดูแลตัวเองกันตลอดมาไม่ใช่เหรอคะ มีอะไรในใจหรือเปล่าค่ะ " เธอย้อนถาม แต่ผมไม่ตอบแต่กลับเดินออกไปที่ระเบียงมองไปไกลแสนไกลคล้ายจะหาคำพูดใดมาบอกกับแพรดีว่า ผมไม่เหมาะกับแพรเลยทั้งหน้าที่การงานและฐานะ ที่เราคบกันอยู่ได้ทุกวันนี้เพียงเพราะเรามีความ
66
0
0
หน้าส่วนตัว
