ยูเอะวิ่งตรงไปยังที่เกิดเหตุอย่างไม่คิดชีวิต เธอรู้สึกว่าแผลฉีกและมีเลือดไหลออกมาจำนวนมาก แต่เธอไม่ได้คำนึงถึงมัน
ใกล้เข้าไปเรื่อยๆ จนได้กลิ่นดินปืนและคาวเลือด เลือด! เลือดของใครล่ะ คาเครุ! เซนจิ! หรือคนอื่น!
ฉับพลัน! มือของใครบางคนก็ดึงยูเอะเข้าสู่มุมมืดก่อนที่เธอจะถึงจุดหมาย
ปล่อยนะ ยูเอะตกใจ เธอทั้งร้องทั้งดิ้น
นี่หนูเองนะ เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นข้างหูยูเอะ เธอจึงหยุดดิ้นลงอย่างฉับพลัน
อายะกะ! ยูเอะร้องอย่างดีใจระคนแปลกใจ
เฮ้อ
.. ค่ะ หนูเอง อายะกะระบายลมหายใจอย่างโล่งอก เมื่อยูเอะหยุดดิ้น
อายะกะ
เซนจิ
คาเครุ
เขา
.. ยูเอะละล่ำละลักพยายามบอกความประสงค์ของตนแต่ไม่รู้จ
676
0
0
หน้าส่วนตัว
