ร้อยฝัน
ระเห็จ เตร็ดเตร่ เร่ร่อน รอนแรม โหอ่านแต่ชื่อ ก็เสียวสะดือวาบ อะไรมันจะไร้รัง บ้านผุพัง จะพักพิง คงไม่มี ละเหี่ยใจ (ว่าเข้านั่น)
จะเริ่มยังไงดีล่ะ ก็เราชอบเรียกตัวเองว่านักเดินทาง หายที่นั่น โผล่ที่นี่ ผลุบ ๆ โผล่ เป็นผีไม่มีหลุม อะฮ้า ถึงคราวนี้ ก็ต้องจรลี มีคำสั่งให้ระเห็จจากที่ทำงาน ไปโผล่แถว เมืองภูเก็ตโน่น ไปทำงานสามวัน แต่อะฮั้นลาพักร้อนต่อ 1 อาทิตย์ ที่ทำงานเค้าก็ให้ค่าเดินทาง ค่าที่พัก เบี้ยเลี้ยง อิอิ แต่ไม่ยักกะให้เงินเที่ยวแฮะ (เจ้านาย โค - ตะ - ระ - งก ) แรกเริ่มเดิมที ตั้งใจจะไปรถไฟ แฮะ ๆ ความเป็นคนดั้งน้อย จะเข้าเมือง ก็สอบ ก็ถาม ถึง