16
จึงจากกันไปด้วยใจที่เงียบงัน
จากคืนและวันที่เงียบเหงา
โลกราวหมองมัวสลัวและซึมเศร้า
เมฆหม่นสีเทาไม่เบาและฟ่องฟู
ร่มรื่นสูญหายกิ่งไม้ไร่ร่มเงา
แดดเผาต้นเฉาใบร่วงพรู
ไม่มีสายลมผ่านพรมไม้เอนลู่
ไม่มีเสียงคูกู่ร้องของนกไพร
ไร้สิ้นสีสันไร้วันที่นื่นรมย์
ต่างจมทับถมลงกับดิน
ที่เคยงดงามแต่ยามนี้หายสิ้น
ทั่วถิ่นเหงาหงอยไม่เหลือรอยร่องเงา
จึงจากกันไปด้วยใจที่เงียบงัน.....
ทันทีที่ได้ทราบข่าว เพลงนี้ก็วาบขึ้นมาทันที
ฮัมไปน้ำตาก็จะไหลไป
ไม่มีน้าต้อมอีกแล้ววันนี้
ขอให้น้าไปสู่เมืองแมนแดนศิวิไลซ์ด้วยใจสงบนะครับ
ด้วยความอาลัยครับ
By: COWBOY
หน้าส่วนตัว
0
0
0
