14 สิงหาคม 2548 13:04 น.
ไรไก่
เหนื่อย หน่าย ท้อแท้ สับสน
วกวน ปัญหา ละล้าละหลัง
พุ่งตรงเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง
มิได้ทันระวังตัวมัวเพลิดเพลิน
เรื่องงานที่ทำก็หนักเกินแก้
ไม่ยอมแพ้สักนิดคิดสู้ไหว
ขอเพียงแต่ให้มีกำลังใจ
ถึงงานหนักเพียงใดไม่บ่นเลย
นอกจากงานที่รักเท่าชีวิต
ไม่เคยคิดเรื่องอื่นใดให้หนักสมอง
เรื่องความรักคงต้องเก็บไว้เป็นรอง
หนึ่งสมองสองมือสู้กับงาน
กำลังใจที่ได้ทุกวันนี้
เพราะมีพี่มีเพื่อนคอยห่วงหา
อีกทั้งสุนัขตัวน้อยๆเพิ่งได้มา
มาฉอเลาะเคล้าขาเวลาเหนื่อยใจ.
หายเหนื่อยแล้วกลับไปทำงานต่อ
ขอบคุณค่ะที่ให้พื้นที่ระบายคลายเครียด
14 สิงหาคม 2548 09:40 น.
ไรไก่
ฉันยังรอเธอ นะ คนดี
ถึงวันนี้ วันที่เธอลืมฉัน
วันที่ต่อไปนี้ ไม่มีคำว่ากันและกัน
ความสุขสันต์ผ่านพ้นไปตั้งแต่วันจากลา
วันนั้น......
เป็นวานที่ฉันเต็มใจกับความรัก
และสมัครรับกับรักที่แสนจะปวดใจ
ต่อให้ความรักทำให้ช้ำอีกสักเท่าไร
ยอมรับได้ แลกได้อย่างไรก็รักเธอ
หากแม้....
แม้วันนี้ เธอมีใครเคียงข้างกาย
และมีความหมายกับชีวิตเธอยิ่งนัก
ฉันยินดีกับความสุขที่เธอได้ประจักษ์
ฉันต้องตัดใจจากลาพร้อมน้ำตาคลอ
13 สิงหาคม 2548 10:37 น.
ไรไก่
แสนสงสารหัวใจตนเองยิ่งนัก
เหมือนถูกพายุพัดซัดกระหน่ำ
หัวใจเซซัง ซัดเซ บอบช้ำ
เคราะห์กรรม ตามทัน ซ้ำเต็ม
ทำบาปแต่ใครไว้ในหนหลัง
ต้องใช้กรรมทดแทนหนักในหนนี้
ถ้าหวลกลับได้จะกลับไปชดใช้ให้ทันที
ไม่อยากมีหนี้กรรมซ้ำเติมกับใคร
ขอก้มหน้าชดใช้กรรมที่ทำไว้
ที่เคยทำกับใครๆแต่ในหนหลัง
ต่อไปนี้ไม่ข้อพบหรือเจอะเจอกัน
ไม่ผูกพันชอใช้หนี้กรรม สิ้นสุดกันเสียที.
12 สิงหาคม 2548 21:41 น.
ไรไก่
อย่ารักเพราะแค่ว่าสงสาร
อย่าทรมานเพราะแค่ว่าคลายเหงา
อย่าเอาใจเพราะแค่ว่าให้หายเศร้า
อย่าตามเป็นเงาเพราะแค่ว่าอยากมีใคร
เมื่อไม่รักก็ไม่ต้องตามหา
เมื่อไม่ปรารถนาก็ไม่ต้องถามไถ่
เมื่อไม่ผูกพันก็ไม่ต้องใส่ใจ
เมื่อไม่ห่วงใยก็ทิ้งไปเลยป๊ะไปเลย
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันอยู่ได้
แม้จะอยู่กับหัวใจที่เว้าๆแหว่งๆ
แต่ไม่นาน หัวใจคงจะแข็งแรง
ไม่ต้องแกล้งแคร์กับฉัน**คนไร้หัวใจ**
11 สิงหาคม 2548 06:02 น.
ไรไก่
สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากจะบอกให้คุณรู้
คุณคือผู้ที่ฉันฝันถึงและรอคอยอยู่เสมอ
นานแสนนานอย่างใดยังฝั่งใจใฝ่ละเมอ
รอแล้วรอเก้อชะเง้อคอมองหาไม่เห็นมาสักที
เหมือนต้นไม้ที่รอหยาดน้ำฝน
มารดลงตรงพิ้นดินที่แห้งระแหง
เป็นตอไม้ที่ตายแล้วไม่แตกแขนง
ยืนแห้งแล้งห่อเหี่ยวเฉาเศร้าใจจริง
ยามเมื่อฟ้าปราณีมีพิรุณมาโปรยปราย
คล้ายๆกับน้ำทิพย์ชุบชีวิตขึ้นฉับพลัน
ต้นไม้นั้นแตกหน่อผลิใบสดชื่นขึ้นเร็ววัน
เหมือนฝันเกิดกับฉันมีคุณนั้นเข้ามาเยือน
อยากเก็บคุณไว้ไม่ให้จากไปไหน
ผูกมัดใจด้วยใจจะได้ไหมหนอ
ขอคุณโปรดเห็นใจกับคนเฝ้ารอ
ฉันขอ ขอเก็บคุณไว้กับฉันคนเดียว
หน้าส่วนตัว
906
