6 สิงหาคม 2548 20:36 น.
ไรไก่
ฉัน วันนี้ยังคงอยู่กับความเงียบเหงา
ฉัน ยังเศร้ากับวันวานที่ถูกห่างเหิน
ฉัน ร้องไห้กับตนเองเจ็บช้ำเหลือเกิน
ฉัน ถูกเมินดูไร้ค่าน่าหัวเราะเยาะตัวเอง
-----
-----
-----
รัก คำนี้สั้นๆแต่ช่างทรงฤทธิ์
รัก คำนี้มาสะกิดหัวใจฉันหวั่นไหว
รัก คำนี้ฉันมอบให้เธอด้วยหัวใจ
รัก คำนี้ทำลายใจฉันอย่างเลือดเย็น
----
----
----
เธอ ก้าวเข้ามาพาฉันหว้าวุ้น
เธอ มุ่งหมายสิ่งใดฉันไม่ทราบ
เธอ มาสร้างฝันและพังอย่างราบคาบ
เธอ ยังจากฉันไปอย่างไม่ใยดี
-----
-----
----
เสมอ มาตั้งนานเธอที่ฉันรัก (ฉันรักเธอเสมอมาตั้งนาน)
เสมอ ยิ่งนักกับคาดหวังที่เธอ-ฉัน (ฉันคาดหวังที่เธอเสมอยิ่งนัก)
เสมอ เคียงคู่กันเดินสู่ความฝัน (ความฝันการเดินเคียงคู่กันเสมอ)
เสมอ มั่นคงกับใจของฉัน (ใจของฉันมั่นคงเสมอ)
6 สิงหาคม 2548 10:55 น.
ไรไก่
ดอกไม้งามบานไว้เพื่ออวดใครกันหนอ
ชูช่อกิ่งก้านดอกเรียวใบกลีบเกสร
น่าหลงใหลใฝ่หาและมีคุณค่าน่ามอง
มนุษย์จ้องหมายตาไว้เด็ดเชยชม
ช่างงามเหลืองามเงียบและเรียบง่าย
เอนอ่อนกายไหวสะเทิ้นสายลมพัด
มีคุณค่าความงามเงียบเรียบประจักษ์
เหมือนกับรักของฉันงามเงียบและเรียบง่าย
ความรักนั้นไม่ได้มีไว้เพื่ออวดใคร
ถนอมใจให้รักสร้างด้วยคุณค่า
กับความรักไม่ได้ตัดสินด้วยราคา
แต่คนเรานั้นหนาช่างสมมติกำหนดกัน
5 สิงหาคม 2548 09:16 น.
ไรไก่
เมื่อเธอเดินเข้ามาทัก
ฉันยิ้มรับกับสิ่งมีความหมาย
ความเป็นเพื่อนที่มอบให้ไม่เสียดาย
เธอคงคล้ายกับฉันสรรค์สัมพันธ์
----
----
----
แต่ไม่นานเธอกลับมาเดินจาก
ยังไม่ทราบถึงสาเหตการแปรผัน
งงงันเงียบเหงาสิ่งที่เกิดอยู่ทุกวัน
กระไรนั่นความฝันพลันมลาย
-----
-----
-----
วัน เดือน ผ่านไปใจยังเศร้า
ไม่มีเงาเธอกล้ำกลายกลับมาหา
ปล่อยคนรอรอรออยู่กับคราบน้ำตา
วันเวลาผ่านไปไม่หวลคืน
---
---
---
ในวันนี้คงอยู่กับความเงียบเหงา
นั่งมองดาวพร่างพราวบนฟากฟ้า
มีแสงจันทร์สาดส่องเป็นเพื่อนมา
อนิจจา ตัวฉัน ยังโง่งม.
5 สิงหาคม 2548 08:58 น.
ไรไก่
สุดสายตา ขอบฟ้า กว้างไกล
ภูเขาใหญ่ ตั้งตะหง่าน อยู่ข้างหน้า
เส้นสีขาว เบาบาง ทอดลงมา
จากฟากฟ้า สู่พสุธา สวยงามจริง
ริ้วพลิ้ว พร่างพราย เส้นสายรุ้ง
ประดุจหนึ่ง นพเก้า ของชาวฟ้า
เป็นของขวัญ ให้กับมนุษย์ ทั่วโลกา
งามนักหนา น่าภิรมย์ ยามชมเชย
ธรรมชาติ สวยงาม กว่าที่คิด
ไม่เป็นพิษ เป็นภัย กับใครเลยนะ
มีแต่สร้าง ความสดใส ให้โลกา
ขอท่านมา ช่วยอนุรักษ์ รักษาเอย.
4 สิงหาคม 2548 08:36 น.
ไรไก่
คนทุกคนปรารถนาให้คนรัก
พร้อมทั้งจักทำสิ่งใดให้เกิดผล
เพื่อให้สมปรารถนาแก่ตัวตน
ดวงกมล สุขสม อิ่มเอม.
แต่ไม่เคย จะให้รัก แก่ใคร
หวงรักไว้ แก่ตัวตน อยู่เสมอ
เก็บรัก หอบรัก บำรุงบำเรอ
เสนอสนองครองรักกับตนเอง
คนทุกคนไม่ต้องการให้ใครชัง
จะกระทำตามความคิดที่จิตฟ้อง
มุ่งแต่ให้คนไม่ชังเข้าทำนอง
เที่ยวขอร้องให้ใครๆใส่ใจตน
แต่ตนเองเที่ยวชังคนทั้งโลก
ไม่ถูกโฉลกกับใครๆทั่วทุกหน
เห็นคนอื่นเป็นไม่ดีไม่ถูกใจตน
เที่ยวยกตนข่มผู้อื่นอดสูจริง
หน้าส่วนตัว
716
