3 สิงหาคม 2548 22:31 น.
ไรไก่
อยากสอยดาวที่พราวบนฟากฟ้า
นำลงมาประดับกลางใจฉัน
ดาวดวงนี้ฉันเฝ้ามองทุกวัน
ขอดาวนั้นโปรดเมตตากับฉันที
โอ้ดาวจ้าดาว ดาวดวงน้อย
ดาวเฝ้าคอยใครอยู่กลางเวหา
ฉันเฝ้ารอเธออยู่ทุกทิวา
เมือไรหนาดาวจะโน้มกายาให้ชื่นชม
รอคอย คอยรอดาวมานานนัก
และประจักษ์กับฤทัยไม่หน่ายหนี
มีความสุขกับมองดาวทุกนาที
ตัวฉันนี้หลงรักดาวเข้าเต็มทรวง.
2 สิงหาคม 2548 16:29 น.
ไรไก่
นอนฟังเสียงฝนตกพร่ำๆ
ในสั่น หวั่นไหว เงียบเหงา
คิดถึง ชีวิตที่ผ่านมา ฉันก็แค่เงา
ของเขา แต่ผู้เดียว หรืออย่างไร
ทุกถ้อยคำ รำพัน นั้นฝั่งจิต
นี่ฉันฝัน หรือคิดไปเอง เช่นนั้นหรือ
ที่ฉันเห็นและได้ฟัง แค่เธอละเมอ
เมื่อเธอตื่นขึ้นมาเธอก็ลาจากทิ้งไป
ไม่หลงเหลือแม้แต่เค้า ความเป็นเพื่อน
สิ่งเหลือเชื่อคือความห่างเหินที่เข้ามาหา
เดินจากไปไม่แม้แต่จะเหลียวมองมา
ตลอดเวลาที่ผ่านไปไม่เหลืออยู่ในความทรงจำ
เธอลืมฉันได้ อย่างแน่นสนิท
ฉันเดินผ่านประชิด เธอไม่ทักถามหา
นี่หรือคนที่ฉันเฝ้าคอยติดตามอยู่ทุกครา
ไม่น่า ไม่น่าเลยฉัน สุดแสนเจ็บช้ำจริง
ไม่เหลือแล้วความฝันที่ตั้งไว้
เธอทำลายจนหมดสิ้นและไม่ไยดี
ฉันนั่งนิ่ง งงงันไม่อาจเอ่ยวจี
และไม่มีคำข้อร้องอ้อนวอนเธอ
1 สิงหาคม 2548 15:37 น.
ไรไก่
ถ้าวันนี้เธอยังรักฉันอยู่
ฉันจะสู้อดทนกับการรอคอย
แม้มีอุปสรรคมากมายฉันจะไม่ถอย
ถ้าผลพลอยได้คือความรักตอบแทน
และวันนี้ฉันยังรักเธออยู่
เธอจะรู้หรือไม่ฉันไม่แน่ใจ
ที่ทำได้แค่ ส่ง สัญญาณออกไป
เธอรับหรือไม่ฉันยังไม่มั่นใจ
วันนี้ฉันยังเป็นคนรักของเธออยู่หรือเปล่า
เป็นความเหงาเศร้าของคนที่เฝ้ามองหา
มองออกไปตามที่ต่างๆไม่มีวี่แววแก้วตา
หรือคิดเองเพียงว่าฉันยังเป็นคนรักของเธอ
วันนี้เธอยังเป็นคนรักของฉันอยู่เสมอ
ฉันไม่ปล่อยให้เธอเก้อกับฉันหรอกนะ
แม้เพียงสิ่งที่ฉันได้รับและประจักษ์
คือความรักที่ไร้ร่องรอยและตัวตน
หน้าส่วนตัว
749
