10 ตุลาคม 2547 03:08 น.
ไวยากรณ์
หรือคนเคยเดิน เหินได้ กลับหมดหวัง
หมดพลัง ยืดหยัดเพื่อหกเหิร
ต้องมานั่งรถเข็น แทนการเดิน
ต้องเผชิญ สายตา คนรอบกาย
หากเค้ามีจิตใจ ไม่เข้มแข็ง
หมดเรี่ยวแรงยิ้มสู้ คงไม่ไหว
เหมือนตามข่าวทีมี มามากมาย
คนล้มหายตายจาก ด้วยมือตน
แต่หากมีจิตใจ ที่มีหวัง
มีพลังยิ้มสู้ ทุกแห่งหน
ไม่กลัวคำครหา นินทาตน
ของปถุชน ทั่ว ๆ ไป ที่มองมา
แล้วเราละ มือเท้ายังอยู่ครบ
จะไปสบประมาทเขา อย่างไรหนา
เค้ายังสู้ยิ้มได้ แม้กายา
แม้แขนขา ของเขาไม่สมบรูณ์
ขอแค่เธอเป็นเพียงผู้ไม่แพ้
ขอเพียงแค่ความหวัง ไม่หมดสูญ
อาจต้องมีการปรับ หรือการจูน
อาจต้องเข้าศูนย์เพื่อพัก ..รักษาใจ
ก้อแค่มองแผ่นดิน เมื่อยามล้า
คนต่ำกว่ามีมาก อยู่เหลือหลาย
อย่าลืมมองท้องฟ้า ขอพลังอยู่ข้างกาย
ถึงวันนี้ไม่ได้ .. วันหน้าก้อยังมี
10 ตุลาคม 2547 01:01 น.
ไวยากรณ์
หากเธอคิดว่าทุกข์ มันก้อทุกข์
หากคิดเป็นสุข ก้อสุข เสมอ
แม้บางเรื่อง อาจทำใจยาก หากเจอะเจอ
แต่อยู่ที่เธอ จะมอง ว่าอย่างไร
ตัวอย่างหนึ่ง ที่มัก ถูกหยิบยก
หากสอบตก เธอคิดว่า ไฉน
คิดว่าฟ้า กลั่นแกล้ง หรืออย่างไร
หรือคิดว่า ใครหนอใคร ไม่พยายาม
หากเธอโทษดิน หรือโทษฟ้า
โทษชะตาชีวิต ไม่คิดถาม
ว่าเป็นเพราะตัวเรา ไม่พยายาม
ยามสองยาม ยังเที่ยวแต่ราตรี
ก้อเท่ากับ แก้ไข ไม่ถูกจุด
ไม่มีทางสิ้นสุด หรอกปัญหานี้
เธอคงต้องสอบ ตกซ้ำ นั่นอยู่ดี
หากไม่มีการแก้ไข ที่ตัวเธอ
8 ตุลาคม 2547 14:26 น.
ไวยากรณ์
ท้องฟ้าสีจาง .......... (1)
เคยเหนื่อยไหม คนดี
กับบางครั้ง บางที ที่ทนเหงา
กับบางคน บางกลุ่ม นินทาเรา
กับบางหมู่ บางเหล่า ไม่เข้ากัน
ชีวิตมันก้อเป็น .. เช่นนี้
ไม่ได้มีแต่ สุขี หรือสุขสันต์
ก้อต้องมี บ้างนะ ที่บางวัน
ที่ตัวฉัน อ่อนแอ ทดท้อใจ
บางทีก้อไร้ ซึ่งสาเหตุ
ไม่รู้สุดแดนเขต อยู่ที่ไหน
ไม่รู้ว่าจะทุกข์ ถึงเมื่อใด
ไม่รู้ว่าอะไร คือต้นตอ
นาน ๆ ครั้ง ละนะ ก้อมีสุข
แต่ว่าสุข นั้นก้อสั้น เหมือนมีใครขอ
อยู่กับเราไม่นาน ก้อจาก ไม่รีรอ
แล้วที่เหลือละ ... ทุกข์ต่อหรืออย่างไร
แต่มีคนบางคน เคยบอกกล่าว
ทุกเรื่องราว ทุกข์หรือสุข เป็นไปได้
อยู่ที่ตัวเธอมอง อยู่ที่ใจ
ใช่ว่าอยู่ที่ใคร ..... อยู่ที่เธอ ...
ไวยากรณ์
8 ตค 47
หน้าส่วนตัว
824
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
