หน้าส่วนตัว
หนาวลมฝน บนภู อยู่ไกลห่าง
นอกหน้าต่าง พร่างพราย ม่านสายฝน
ละอองไอ ไหววาบ อาบกมล
ย้อนรอยฝน ท่วมท้น ล้นขอบตา
มองปลายฟ้า ขอบเขา สีเทาหมอง
ยินเสียงร้อง ของใจ ร่ำไรหา
สุดปลายฝัน ครานั้น วันร่ำลา
ไม่มีแม้ วาจา ความในใจ
ฝนสาดซัด รัดเร้า อารมณ์ลึก
ในรู้สึก เหน็บหนาว กว่าคราวไหน
เธอรู้ไหม อ้างว้าง เป็นอย่างไร
โปรดเข้าใจ คนไร้ ที่ถูกเลือน
เคยร้องไห้ เดียวดาย กลางสายฝน
ครั้งที่คน รักเร้น เป็นเพียงเพื่อน
ลมฝนพัด กระหน่ำ คอยย้ำเตือน
อยากพบเพื่อน เพื่อถาม ความในใจ
1750
16
0
