บางขณะบางช่วง อารมณ์ล่วงสู่ความงามสงบ สัปปายะแห่งกาลอันพานพบ ดังเลือนลบสรรพสิ่งลับทิ้งไป บางขณะบางช่วง อารมณ์ลวงสู่มายาสาไถย ลาญทุกอย่างที่เห็นลุกเป็นไฟ รนหัวใจร้อนเร่าเผาตัวตน บางหนรู้ในรู้อย่างผู้แจ้ง บางคราวเหมือนโง่แกล้งไปทุกหน บางขณะละว่างวางกมล บางขณะสารวนแต่ครุ่นคิด ฉันนั่งเฝ้ามองตัวฉัน จากร่องรอยคืนวันอันสถิต กระแสสายวิถีแห่งชีวิต ล้วนเกิดแต่ความวิปริตของหัวใจ บางขณะบางช่วง สรรพสิ่งเลยล่วงมาเริ่มใหม่ บางขณะบางสิ่งลับทิ้งไป สู่หนใดทางใดดังมิรู้ ------------------ โดยคำ ลานเทวา
1151
2
0
หน้าส่วนตัว
