ชีวิตดั่งเรือน้อยล่องลอยอยู่
จำทนสู้ทุกวันแม้หวั่นไหว
พายุร้ายโหมกระหน่ำสุดช้ำใจ
แต่ต้องฝืนยิ้มได้เมื่อภัยมา
เหมือนนาวาลำน้อยลอยหาฝั่ง
ไกลสุดหยั่งถึงได้ร่ำไห้หา
ขอบฟ้าช่างกว้างไกลสุดปลายตา
เกินไขว่คว้าหาฝั่งดั่งตั้งใจ
โลกนั่นคือห้วงใหญ่มิไร้คลื่น
ทุกวันคืนถาโถมพัดโหมใส่
คลื่นชีวิตติดตามทุกยามไป
เวียนวนว่ายตายเกิดกำเนิดกรรม
ในโลกธรรมตามคิดลิขิตชัด
คลื่นสาดซัดทำลายหมายกระหน่ำ
มีแปดคลื่นชวนคิดฝึกจิตจำ
คือโลกธรรมนำทางมิร้างไกล
หนึ่ง..คือคลื่นสุขขีบา