เสียงไก่แก้วแว่วหวานขับขานเช้า น้ำค้างพราวพรายพรมห่มผืนหญ้า เย็นยะเยือกหวามไหวในอุรา รับทิวาวันใหม่ชื่นใจชนม์ สายหมอกโปรยโรยไล้ทิวไม้ลู่ ดาวฤกษ์หรู่แสงจางค้างเวหน ดอกไม้ป่ากรุ่นกลิ่นหอมย้อมกมล ผ่านตำบลทุ่งนาสู่ฟ้าไกล เพลงชาวนาแผ่วผ่านจากบ้านทุ่ง ล้วนแต่มุ่งทำงานคราดหว่านไถ ไม่เคยทุกข์ไม่เคยท้อต่อสิ่งใด มวลเภทภัยมิกล้ำกราย ณ ปลายนา สายลมอ่อนโชยมาจากนาข้าว กลิ่นสาบสาวจรุงอวลจากนวลหน้า ประกายวิบแจ่มใสจากไรตา โอ้..บ้านนาเปรียบปานวิมานแมน.