ยังห่วงหาอาวรณ์นอนไม่หลับ นอนนับแสงแห่งสรวงห้วงสวรรค์ นับนาทีที่นานยาวราวนิรันดร์ นับคนนั้นเป็นหนึ่งแน่แท้ที่ใจ อยากจะกอด แต่คนไกลไม่อาจกอด ใจเจียนวอดหวิวหวามความหวั่นไหว เคยเคียงกันพลันต้องพรากจากกันไกล ยังหวังไว้ว่าวันหนึ่งจะถึงวัน.. ที่หลับตา ยังรู้ว่าอยู่ใกล้ เพราะหัวใจใกล้หัวใจไร้สิ่งกั้น เมื่อใดใจใกล้ใจสุดใกล้กัน เมื่อนั้น.. ใจเจ้าเอ๋ยจะเผยใจ
1642
0
0
หน้าส่วนตัว
