ลำน้ำน่าน
				
ก่อนดวงตาเหนื่อยล้า..จะพร่าลง 
ขอสายลมแต้มสีคราม...ฟากฟ้าฝัน 
กรุ่นกลิ่นรักกลิ่นดาว...หนาวคืนวัน 
ปีกความหวังฝันบนฟ้า...พร่าพราว 
ค่ำคืนดึกดื่นค่ำ..รำพันหา 
ใยดวงตามองไม่เห็น...ความหวัง 
กี่ความฝันทิ้งไว้...ร่วงรายทาง 
ดารารางเคยเต็มฟ้า....ลับลาไป 
แหงนมองฟ้าไม่เห็นดาว..พร่าวพร่าง 
วิญญาณฝันริบหรี่บินหนีหาย 
เหลือความหวังยังสถิตเป็นเพื่อนตาย 
ยามหนาวคลายใครเคียงกายหว่านดาว 
ราตรีกาลมาเยือนเตือนให้หลับ 
แม้นล่วงลับคืนฝันอันเหน็บหนาว 
ในห้วงลึกยังศรัทธา....อยู่คู่ดาว 
ฟากฟ้าหนาวปรารถนาบินฝ่าไป 
เพียงแต้มฝันอันสกาวคราวฟ้าหม่น 
เพียงปลุกคนปลุกชีวิตปลุกความฝัน 
เพียงเป็นแส