เมื่อเส้นทางของเราสองเกิดช่องว่าง ความแตกต่างของใจใช่ห่างเหิน ต่างมีศักดิ์และศรีที่เลือกเดิน จึงหมางเมินมองข้ามความเข้าใจ เพราะทิฐิทระนงตรงเชื่อมั่น บวกดื้อรั้นฉันเธอพลั้งเผลอไผล เอาชนะคะคานกันขันแข่งไป หวังเพียงได้ดาวดวงเด่นเป็นหนึ่งครอง กว่าจะรู้เรื่องเศร้ารักเราจบ ใจต่างสบโศกเศร้าเคล้าหม่นหมอง เด่นเรื่องงานด้านความรักจักเป็นรอง หลงคะนองลำพองใจโทษใครกัน เป็นบทเรียนเขียนสอนใจให้ผองเพื่อน อย่าลืมเลือนดูแลใจใส่เสริมขวัญ ต้องถนอมอ้อมใจรักถักผูกพัน ดูเธอฉันเป็นตัวอย่างรักร้างลา.