ปริญญา อินทร์อุดม
ลูกชาวสวนพรวนดินเหมือนหินหนักถึงนานสักเท่าใดลอยไม่ได้ถ้าอยากยกขึ้นสูงต้องจูงไปหรือยกขึ้นบันไดไปตามทางจากชนชั้นซึ่งมือต้องถือจอบเหน็ดเหนื่อยหอบลำบากกับถากถางแม่เริ่มทำการค้าหาสตางค์เพื่อจะสร้างปั้นจั่นแทนบันไดยกเอาหินในสวนไปป้วนเปี้ยนแถวโรงเรียนเขยิบจนเติบใหญ่เลยเถิดถึงมหาวิทยาลัยรับใบปริญญาบัตรวัดชั้นชนขั้นสูงสุดในด้านการศึกษาอย่างที่แม่เจตนามาแต่ต้นแม่ปูทางวางบทอย่างอดทนยกลูกขึ้นวางปนชนชั้นกลางลูกชาวสวนพรวนดินสิ้นต่ำต้อยจึงได้ลอยเทียมยูงอยู่สูงบ้างตามความคิดแน่วแน่มือแม่วางจากชั้นล่างยกดันขึ้นชั้นบนยกลูกแต่ละคนข้ามชนชั้นดุจปั้นจั่นชั้นหนึ่งซึ่งแบกขนจนพ้นไร่พ้นสวนถ้วนทุกคนให้เป็นชนชั้น "มือถื
1235
6
5
หน้าส่วนตัว
