อ่านจดหมายของนากที่ฝากถึงช่างซาบซึ้งยิ่งนักที่รักเอ๋ยหวนนึกถึงวันเก่าสองเราเคยยั่วยิ้มเย้ยหยอกเย้ากระเซ้ากันเป็นผัวเมียเคลียคลอถักทอรักเฝ้าฟูมฟักเรือยไปไม่แปรผันคล้ายเวรซ้ำกรรมซัดพลัดพรากพลันนากตั้งครรภ์ทว่าพี่ปรี่ชายแดนท่ามสงครามยามนี้มีแต่ทุกข์พี่ต้องขลุกอยู่อีกฟากลำบากแสนทั้งหยูกยาสารพันมันขาดแคลนทั่วขาแขนร่างกายมากมายพรุนกลิ่นลำดวนยวนใจให้ครุ่นคิดเคยจุมพิตบอกรักนอนตักหนุนซอกแก้มดอกพยอมหอมละมุนยังหอมกรุ่นเสมอมาแม้นคราใดที่ห่างหายไปนานใช่ห่างเหินลำบากเกินตามประชิดติดต่อไหนมีแต่ศพทหารกองคราวมองไปแสนปวดใจคิดถึงนากมากเหลือเกินไม่รู้ว่าป่านฉะนี้อยู่ดีไหมเจ็บป่วยไข้หรือเปล่าใคร่กล่าวเกริ่นอีกเจ้า