หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
ผู้รอคอย ๑). แดดเดือนสามกำลังแรง ฟ้าโปร่งโล่งตลอดเหนือผืนน้ำทะเล ลิบลิบสุดตานั่นคือเส้นที่แบ่งโลกเป็นสองโลก คงมีเพียงนางนวลกระมัง? ที่อาจหาญบินสูงเสียดฟ้า ร่อนโล้ทวนลมบกลมทะเล ข้ามวันข้ามคืนด้วยแรงปีกเรียว เพื่อนนำข่าวสักข่าวไปยังใครสักคน แหละด้วยปีกเรียวนี่แหละ ที่จะนำความขาวแห่งนางนวลคืนฝั่ง พร้อมข่าวอีกข่าวจากใครอีกคน แก่ผู้รอคอย ณ โลกใบนี้ มันเป็นความสุขหรือไร? กับการนั่งชันเข่าริมหาด เหม่อมองเลื่อนลอยอยู่ในภวังค์ มิหลับหากก็มิตื่น ละอองทรายที่ลมปาดหาดแล้วหอบมารายเนื้อหน้า คาวเค็มที่คลื่นโยนฟองเป็นดวงดอกมาจับเนื้อหนังจนเหนียวเหนอะ แดดแรง ลมกล้า และเสียงใบสนลมเสียดอยู่ระบัด มันเป็
908
4
0
หน้าส่วนตัว
