ทะเลงาม ยามเงียบ สงบนิ่ง ให้ทุกสิ่ง ในโลก ดูโศกเศร้า ตะวันทอ แสงสุดท้าย คล้ายเป็นเงา เพื่อบอกเล่า จะลับฟ้า ลาแผ่นดิน ระลอกคลื่น ยังคงสาด ซัดหาดทราย ล้างละลาย รอยร้าว แทบด่าวดิ้น น้ำทะเล พัดพา ความพังภินทร์ เสียสูญสิ้น สลาย มลายไป ลมวายุ พริ้วพราย ชายโชย สะบัดโบย โบกปลิว ลิ่วล้อไหว ไล่เหน็บหนาว ราวรักราน ผ่านพ้นใจ อวลอุ่นไอ กรุ่นกลบ ลบร้าวรอน เพียงข้ามคืน ความขื่นขม ระทมเศร้า ที่เป็นเงา ตามรุม คอยสุมขอน สุริยา เบิกฟ้าใหม่ ใจสะออน ลืมรุ่มร้อน รับสุข พ้นทุกข์เอยฯ .....