แสนแก้ว
ไงจ๊ะ คนเก่งของฉัน
น้ำอะไรกันนั่นไหลจากสองตาที่กล้าแกร่ง
คงจะเจ็บปวดรวดร้าวอย่างรุนแรง
แววตาที่ฉายแสง...ทรนงอยู่ไหนกัน
พอเจ็บจากคนนั้น...ก็หันมาหาคนทางนี้
ฉันไม่ใช่พระหรือชี...จะได้ใจบุญสุนทานขนาดนั้น
มาทางไหนก็กลับไปทางนั้นก็แล้วกัน
เพราะคนอย่างฉันไม่ชอบของเหลือเดนจากใคร
เศร้ามากหรือจ๊ะ...คนดี
ดูซี...หมดมาดราชาผู้สง่างาม...ไม่เอาไหน
รู้สึกหรือยัง...อาการอกหักเป็นยังไง
รู้ซึ้งแล้วใช่ไหม...ว่าการไม่เหลือใครมันทรมานแค่ไหน
ความรู้สึกนี่ไงที่เธอยัดเยียดให้ฉันเจอ
สมน้ำหน้า...นี่คือคำปลอบโยนจากคนเคยรัก
838
2
0
หน้าส่วนตัว
