นกตะวัน
มองทะเลเหว่ว้ากว่าถึงฝั่ง
คลื่นยังคลั่งครืนครวญชวนหวาดเสียว
น้ำแสนลึกตึกตรองมองครู่เดียว
ใจห่อเหี่ยวหาใครไม่เห็นมี
แม้อยากมองจ้องทะเลร่อนเร่เรื่อย
ดูเรื่อยเปื่อยล่องไปไม่ห่างหนี
ด้วยเขียวฟ้ามหาสมุทรสุดสวยดี
แต่ฉันนี้แหนงหน่ายว่ายไม่เป็น
ทะเลใจไหนเธอเจอจริงหรือ
คงแค่ลือเล่นหยอกหลอกให้เห็น
หากว่ายไปไกลแสนแร้นแค้นลำเค็ญ
ยากจะเข่นข่มตาหาฝั่งใจ
ถึงว่ายเป็นเช่นใครไม่ลุ่มหลง
มิกล้าลงเล่นน้ำแม้ฉ่ำใส
ขอแค่ชมสมสู่เป็นชู้ใจ
ใช้ตาไซ้ส่ายซอนชอนชมเธอ
แด่ คุณอรุโณทัย อาภาภัส
เจ้าของบทกวี ทะเลใจ
23 เมษายน 2547