ยากจักหา เหตุผลใด ให้คลายเศร้า เมื่อความเหงา เฝ้ารุมเร้า ให้หวนคิด ระลึกถึง คนหนึ่งคน เคยสนิท เคยแนบชิด อิงแอบ เกี่ยวตระกรอง แม้นจะรู้ แก่ใจ ว่าไร้รัก แม้นประจักษ์ ว่า คนนั้น เขาทำหมอง รักที่สร้าง เป็นมายา มิอาจครอง แต่ใจตรอง ครองเศร้า เหงาชีวี ฤาว่าเรา ชีวิตนี้ จะเดียวโดด จักต้องโสด เดียวดาย มิอาจหนี ความเหงาเศร้า น้ำตาพราย ทุกนาที มิอาจมี คู่ใจกาย อยู่เอกา
961
14
0
หน้าส่วนตัว
