@_อยากจะพักหากหัวใจยังไม่กล้า ทนอ่อนล้าร้าวระบมขมเหลือฝืน ทั้งเหนื่อยท้ออดทนไว้ต้องหยัดยืน แล้วกล้ำกลืนเลือดที่หลั่งขังลงไป @_คนให้พักรักทั้งใจหรือไม่หนอ ยังรีรอลังเลราวปิดบังไว้ ให้ที่พักเพียงศาลาไยจะไป ถึงเหนื่อยไร้แรงใจยังก้าวเดิน @_เมื่อจะพักจะต้องภักดิ์สมัครแล้ว ในทีท่าพราวแพรวอย่ามองเผิน แม้โอบเอื้ออาทรเว้าวอนเชิญ หัวใจเกินต้านความรักจะพักใจ @_จะไม่พักยามไม่แน่แท้ที่รู้ จะไม่อยู่เพียงใจที่หวามไหว เมื่อใดพักคือหยุดพักที่หัวใจ เป็นเรือนให้เอื้ออุ่นคนคู่เคียง ฯ