แม่น้ำในฟ้า
มองเมฆลอยคล้อยเห็นตอนเย็นย่ำ
เมฆลอยต่ำเกาะกลุ่มเป็นพุ่มเห็น
เหมือนขุนเขาเงาดำเมื่อย่ำเย็น
ฟ้าครามเป็นฉากกรอบช่างชอบชม
เมฆม้วนกายคล้ายควันลดหลั่นแสง
เด่นดูแดงแดดส่องแสงทองสม
เลื่อมลายลัดตัดแสงแห่งฟากพรม
ขมวดปมเป็นศิลป์จินตนา
ไกลไกลรอบขอบฟ้าเมฆาขุ่น
สีดูตุ่นหมุนเคลื่อนอยู่เกลื่อนฟ้า
แม้ดูเหมือนอยู่ลิบเพียงพริบตา
เมฆมวลหนามัวหม่นจะฝนโปรย
เมื่อแสงลับ...ดับดวงตะวันรอน
เงาสิขร...ก้อนเมฆวิเวกโหย
ปะทุแสงแวงวับรับลมโชย
เสียงโอดโอย....ครวญคร่ำพร่ำฝนริน
ฝนตกฟังหลั่งสายมิวายพ้อ
นานเนิ่นหนอ...รอหยุดสุดถวิล
ถึงนวลเจ้า...เฝ้าทนฟังฝนยิน
อยากโบยบิน...หัวใจไปหานาง
เพื่อกอดกายคลาย
1470
1
0
หน้าส่วนตัว
