แก้วประเสริฐ
ยามลมโชยพัดพลิ้วระริกผ่าน
แสงตะวันสาดส่องท้องฟ้าใส
หมู่เมฆาลอยละล่องท่องไป
ใบไม้ไหวพัดพลิ้วระริกลม
สนเอ๋ยยามลมโชยโรยตามผ่อน
ลู่ลมอ่อนไหวเอนเป็นแนวร่ม
ใบไม้ร่วงหล่นพสุธาดังปูพรม
ยามต้องลมโอนไหวคล้ายละคร
เมื่อเกิดพายุพัดโบกเสียงโฮกฮาก
แนวสนจักลู่ไหวมิต้องสอน
เปรียบไม้ใหญ่แข็งข้อต้องหักตอน
เป็นแนวนอนสนฟื้นคืนกายา
อุทาหรณ์สอนไว้เป็นแนวคิด
ธรรมชาติจิตของเรามากนักหนา
มีทั้งกระด้างแข็งอ่อนเป็นธรรมดา
หากนำพาเอาไว้ไม่ขาดตอน
ก็จะทำให้ได้เอาตัวรอด
แคล้วคลาดปลอดภัยได้ทุกสถาน
รู้จักหนักผ่อนเบาในเหตุการณ์
เป็นหลักการสอนไว้ให้จดจำ