ทิพย์โนราห์ พันดาว
ยามมีรัก ทำไม ต้องไกลห่าง
ขอบฟ้ากว้าง กั้นกลาง หว่างเราสอง
เสียงหัวใจ ร้องร่ำ พร่ำทำนอง
ว่าอยากครอง เคียงชิด สนิทเนาว์
เหมือนฟ้าแกล้ง กั้นขวาง เส้นทางรัก
สุดห้ามหัก ใจจิต คิดถึงเขา
ได้แต่ฝาก ดาวจาง ลมบางเบา
ผ่านลำเนา พงป่า อย่าลืมกัน
แม้ยามไกล ใจสั่น หวั่นวิตก
เฝ้าตระหนก อกใจ ยังใฝ่ฝัน
รุ่มร้อนลึก เผาไหม้ ใฝ่รำพัน
รอคืนวัน ใจสอง ครองคู่เคียง
มองเห็นเดือน จากลา ริมฟ้าผ่อง
วิหคร้อง ลาคืนค่ำ ระส่ำเสียง
น้ำค้างพราว บุปผาพราย หล่นรายเรียง
แว่วสำเนียง จากหัวใจ.....อยากใกล้คุณ
ทิพย์โนราห์ พันดาว