หงส์ระบำ
องค์ดวงแก้ว แห่งสยาม สูญสิ้นแสง
ทุกแขนง ถิ่นไทย ดวงใจหาย
ด้วยทรงเป็น ขวัญหล้า ของข้าไท
พระหลักชัย หน่วยแพทย์ พอ.สว.
ราชกิจ แห่งแผ่นดิน ทรงแบ่งเบา
พระบาทก้าว ถิ่นกันดาร ไม่ทรงท้อ
ให้ข้าราชฯ สุขใจ กายเพียงพอ
พระองค์ขอ ดำเนินไป ทรงพัฒนา
ทรงเป็นดั่ง รุ้งงาม กลางเวหน
หลังสายฝน ชื่นเย็น ฉ่ำผัสสา
แผ่นดินชุ่ม ทั่วด้วย พระเมตตา
ทรงแผ่มา ให้ผองไทย ถ้วนทุกคน
สองมกรา เหมือนเด็ดใจ ประชาราษฏร์
ดั่งฟ้าฟาด ผ่านเศียรไหม้ ทุกแห่งหน
ชลนัยน์ ไหลหลั่ง ดั่งสายชล
เสด็จดล สวรรคาลัย ไปสุดตา
ขอพระองค์ ดำเนินสู่ วิมานแก้ว
อันเพริศแพร้ว พิพัฒน์พราว ณ แดนฟ้า
จตุลำดับ ดุสิ
หน้าส่วนตัว
1984
3
0
