พรุ่งนี้ต้องทำอย่างไรก็ไม่รู้ จะคิดสู้หรือจะเลือกเดินหนี เพราะพรุ่งนี้ตัวฉันนั้นไม่มี เธอคนดีอีกแล้วเคียงข้างกัน ทั้งหวั่นไหวหวั่นใจเป็นยิ่งนัก เมื่อคนรักแยกไปจากทางฝัน ไม่มีแล้วไม่เหลือกันและกัน ความผูกพันจบลงด้วยน้ำตา ทำอย่างไรจากนี้ไปมันไม่คุ้น หมดสิทธิ์ลุ้นยากนักเป็นหนักหนา คงต้องรอให้ผ่านกาลเวลา ช่วยเยียวยาแผลนี้สนิทใจ ประคองตัวและใจให้คงมั่น ต้องฝ่าฝันให้ได้อย่าหวั่นไหว ไม่มีเธออีกแล้วไม่เป็นไร ใช่ร้างไร้คนที่รักเราจริง