ชีวีไม่มอดม้วย มรณา เพียงเพราะโชคชะตา ตกร้าย มีขึ้น ฤ ลงมา ตามแต่ ครวญคิดไปคงคล้าย แม่น้ำ ขึ้นลง บางทีขึ้นเอ่อท้น ล้นฝั่ง บ้างลดลงแห้งกรัง อย่างนั้น เหมือนชีวิตทุกข์ขัง อาภัพ อุปสรรคขวางกั้น แค่ท้อ บางที เมื่อภัยพาลผ่านพ้น ชีวี คงหมดสิ้นกันที โศกเศร้า มีความสุขฤดี เริงรื่น ชีวิตทุกค่ำเช้า เพริดแพร้ว แววใส ให้เวลาเท่านั้น ผันผ่าน ไม่ตกอับชั่วกาล แน่แท้ ความสดชื่นสำราญ หวนกลับ คงมิต้องพ
776
7
0
หน้าส่วนตัว
