ลูกกวาดสีฟ้า
ฉันคิดว่า...บางทีรักมันคือสิ่งที่สวยงาม
เปลี่ยนโลกสีดำ เป็นสีชมพูก็ได้
รัก...เป็นของขวัญล้ำค่าจากสวรรค์ที่ฟ้าส่งมาให้
ฉันเองก็เคยมีความรัก
แต่ฉันว่าความรักของฉันมันเสื่อมลงไปแล้ว
ไม่ได้เสื่อมที่ค่าของรักหรอก
แต่เสื่อมที่ว่า....ฉันไม่มีค่าพอสำหรับคนๆนั้น
เมื่อปล่อยให้เขาทำร้ายใจได้ในวันนั้น
เลยไม่เหลืออะไรให้ตัวเองในวันนี้
ฉันไม่เข้าใจ...ว่าฉันอยู่ในฐานะอะไร
ตัวสำรองหรือตัวจริง
รักของฉัน
มันจากไปแล้วใช่ไหม
ทำไมฉันสัมผัสไม่ได้เลย
กับคำว่า ...รัก
ทำไม...หรือไม่เคยจะมีใครจะจริงจัง จริงใจกับรักของฉัน
.........ทำไมต้องทำร้ายกันด้วยวิธีอันเจ็บแสบอย่างนี้ ทำไม.......