เพ้อรำพันคิดถึงจึงถวิล ดั่งนกบินล่องลอยคล้อยใฝ่หา รักอยู่ไหนมีไหมทอดสายตา ความเหว่ว้าเข้ามาอยากผลักไส นกแปลกหน้าบินหลงฟ้ามาซบร่าง หนาวเหน็บดังดวงจิตมีพิษไข้ อีกบาดแผลเนื้อตัวกับหัวใจ บินโซซัดโซเซไปเพราะไร้รัง อยากโผบินคืนถิ่นอิงอุ่นไอ ขอเพียงใครใส่ใจให้ความหวัง เพียงโอบอุ้มคุ้มครองท่ามภวังค์ ลบอดีตความหลังฝังรอยลึก พายุอดีตกรีดใจให้ครวญคร่ำ สองปีกช้ำร่ำไห้ในคืนดึก หวาดผวาหลงทางกลางป่าลึก อกระทึกสั่นไหวไร้แรงบิน
10
0
0
หน้าส่วนตัว
