ม้าก้านกล้วย
แม้จะยากลำเค็ญเป็นชนชั้น
ที่สามัญอดมื้อหรือจะสน
เพราะผู้หนึ่งซึ่งสำคัญ ฉันก็คน
แม้ฉันจน แต่ร่ำรวยด้วยความดี
มิได้มากเงินทองมากองตั้ง
ถึงจะหวังมีเงินบ้างอย่างศักดิ์ศรี
ซื้อสุขพอทำเนาพอเข้าที
ไม่ต้องมีมากมายเป็นก่ายกอง
แค่สมองและสองขาท้าทายโลก
เผชิญโชคในโลกกว้างอย่างกึกก้อง
ไม่ยโสโอหังอย่างลำพอง
และไม่หมองหม่นชะตาว่าโหดร้าย
ในน้ำเน่าเหม็นดำต่ำต้อยค่า
แต่ทว่าเงาพระจันทร์ยังฉันท์ฉาย
ในดงหญ้าต่ำเตี้ยเรี่ยเรียงราย
ยังมีพรายหิ่งห้อยปล่อยแสงเย็น
ฉะนั้นใจจึงสุขทุกโอกาส
เพราะองอาจสุขใจไม่ทุกข์เข็ญ
แม้ร่างกายตรากตรำและลำเค็ญ
แต่ใจนั้น ร่มเย็นเป็นสุขนัก
ไม่ได้ดิ้นรนรวยด้วยเล่ห์กล
ไม่ต
1599
3
0
หน้าส่วนตัว
