เมืองไทยเราถิ่นนี้ที่แสนรัก ที่พำนักพิงกายในปลายฝัน ไปต่อสู้ใช้ชีวิตสมบุกบัน อีกกี่วันได้คืนให้ชื่นใจ มีกี่คนเฝ้าชะเง้อรอเธอกลับ นั่งคอยนับเวลาน้ำตาไหล แสนคิดถึงคนึงหาสุดหัวใจ คราพี่ไปน้องนั่งรินกินน้ำตา ให้ห่วงหาให้อาทรให้ร้อนรุ่ม ดังไฟรุมสุมใจสุดใฝ่หา พี่จากน้องแสนไกลสุดสายตา คนละฟ้าฟากฝันนิรันดร หวังวันหนึ่งคืนกลับมารับขวัญ ชื่นชีวันรอรักเรียงเคียงสมร กราบแผ่นดินถิ่นฟ้าเมืองอมร อำนวยพรให้พี่สุขทุกวันคืน..