พิมญดา
หากหัวใจฉันมีปีกบินสุดฟ้า
จะลอยล่องเหินเวหานภาฝัน
หากบินได้จะบินไปในเร็ววัน
สุดฟ้านั้นไกลแสนไกลไปหาเธอ
หากหัวใจฉันบินได้คล้ายดั่งนก
จะบินตกกลางใจเขาเฝ้าเสนอ
ฝ่าลมฝนหนาวเพียงใดได้พบเจอ
ขออย่าเผลอว่าสองเราเฝ้ารอคอย
หากใจฉันล่องลอยไปไกลสุดกู่
โปรดรับรู้รักเราอย่าเหงาหงอย
เหม่อมองฟ้าคืนนี้ยามดาวลอย
ฤทัยน้อยลอยลมรักพักพิงใจ
หากหัวใจฉันมีปีกจะโผผิน
สู่เมฆินทร์บินคู่ฟ้านภาใส
เก็บเกี่ยวดาวถักทอถ้อยร้อยหทัย
เรียงร้อยไว้สานรักกันอย่างมั่นคง
หากหัวใจฉันมีปีกบินดั่งว่า
ขอเป็นเพื่อนสกุณาหาลืมหลง
บินสู่ฟ้าขอร่วมเป็นเช่นเผ่าพงศ์
ราวดั่งหงส์เหินฟ้า..หาคนไกล