ฤทธิ์ ศรีดวง
ในยามสงฆ์จริยาไม่น่าไหว้
ที่พึ่งใจแห่งชีวิตน่าผิดหวัง
เธอหลบคนพอพ้นหอระฆัง
เห็นวิหารหนึ่งตั้งอยู่ข้างทาง
จึงหลบร้อนเข้าไปด้านในสุด
พบพระพุทธมารวิชัยใสสว่าง
ต้องแสงไฟเรืองรองทั้งสองปราง
ทั่วเรือนร่างผุดผ่องดั่งทองคำ
เพลินพินิจนั่งลงมององค์พระ
ชั่วขณะจิตปลื้มจนดื่มด่ำ
ห่างกิเลสหยาบชอบมาครอบงำ
จิตจดจำพระทุกขณะใจ
ภิกษุหนึ่งเดินผ่านจากด้านหลัง
จะเดินนั่งจริยาน่าเลื่อมใส
กราบพระพุทธสามครั้งอย่างตั้งใจ
แล้วขึ้นไปนั่งยังที่บังควร
เธอศรัทธาต่อภาพจึงกราบท่าน
สามทานศีลจบอย่างครบถ้วน
พระแสดงธรรมะตามกระบวน
บอก โยมควรปล่อยวางทุกอย่างลง
เพราะบาปกรรมต่างต่างใช่ล้างได้
จงยึดในพุ