เพ่งมองโลกกว้างใหญ่ ความเป็นไปที่เราเห็น รู้ได้ไม่ยากเย็น ทั้งดีงามและความเลว เพ่งมอง ณ ภายใน ดุจเพ่งไปในหุบเหว มืดมิดสนิทเปลว- ไฟสว่างพร่างตระการ มิอาจจะรู้เห็น สิ่งหลบเร้นที่ขับขาน ว่าในจิตวิญญาณ คือเลวทรามหรือความดี ใครฤาจะขบคิด จะเพ่งพิศในสิ่งนี้ เพ่งหาค่ามณี ที่อยู่ในหัวใจคน ๖ เม.ย.๒๕๔๑ ขนส่งสายใต้ใหม่/กรุงเทพฯ