แม่จิตร
๏ ยามเจ้าจากทรมานสะท้านขณะฤดี
สะอื้นระทมระงมทวี.................จะเจียนตาย
อาจจะเป็นเพราะรักอนงค์มิคลาย
กว่าดาวสิพร่างพราย.................นภา
๏ หวนคิดถึงรติภักดิ์และรักกะวนิดา
จะสุขจะทุกข์ก็ร่วมชะตา.............และฝ่าฟัน
คอยแนะปรัชญามหัศจรรย์
ต่างมอบและปลอบขวัญ.............เสมอ
๏ ไปแห่งใดก็จะคิดกะสิ่งขณะเจอ
ก็เรานะเคยแวะเที่ยวสิเออ........วิเศษสม
ทั้งทะเลและภูน้ำตกอุดม
ชุ่มชื่นและรื่นรมย์.....................สนาน
๏ เห็นรูปถ่ายดุจตรวนก็หวนอดีตกาล
ก็เรานะกายและใจผสาน.............สิยามหนาว
ชมนภาระยับประดับเพราะดาว
มากมายประกายพราว................ไสว
๏ ทั้งสิ่งของมะนะม
1780
1
0
หน้าส่วนตัว
