คนกุลา
วสันต์พร่างพรั่งพรูอยู่ปลายฟ้า
วนเวียนคราลุวารกาลสมัย
เป็นวันสุดแสนดีที่หทัย
หมายสื่อนัยล้ำค่ามาให้กัน
กรองอักษรสาส์นเรียงด้วยเพียงหวัง
ส่งพลังแรงใจมอบให้ขวัญ
เพลาผ่านนานครบทบวัยวัน
สารสัมพันธ์ครั้นเกิดกำเนิดกาย
ร้อยมาลามาลัยให้มิ่งมิตร
อันดวงจิตคิดใดได้ดั่งหมาย
เรื่องที่ทุกข์หากมีจงคลี่คลาย
ดลใกล้กรายสิ่งดีสิมีมา
ยี่สิบเอ็ดมิถุนาคราบรรจบ
เมื่อเคลื่อนครบดิถีวันนี้หนา
มอบลำนำคำขวัญจำนรรจา
ราชิกานิ่มน้องนวลอนงค์
ร้อยเรียงคำข้ามฟ้าฝ่าวสันต์
จากปลายฟ้าฟากนั้นด้วยประสงค์
ให้มีแต่สมหวังดังจำนง
บอกยังคงหวังดีไม่มีเลือน
สายฝนพร่างพรั่งพรูอยู่ฉ่ำฟ้า
หลั่งสู่หล
3761
32
0
หน้าส่วนตัว
