เพราะเปราะบางทางความคิด ถูกหรือผิดไม่รู้ได้ แอบรักเธอด้วยเผลอไป หมดทั้งใจที่ให้กัน รู้ทั้งรู้ไม่มีสิทธิ์ ก็ยังคิดยังใฝ่ฝัน หลงละเมอเพ้อรำพัน แทบทุกวันฝันในใจ รักทั้งที่ไม่อาจเอ่ย หรือเฉลยบอกวันไหน ทำได้แต่แค่ห่วงใย อยู่ใกล้ใกล้อย่างผูกพัน เป็นความลับแห่งความรัก ที่เก็บกักในกล่องฝัน ตลอดกาลนานนิรันดร์ จนสิ้นวันที่หายใจ ถึงเปราะบางทางความคิด ถูกหรือผิดไม่รู้ได้ ยังจะขอรักต่อไป ได้ห่วงใยก็สุขเกิน๚๛