ผมชื่อโจ้
เจ่าเด็กน้อยยิ้มยั่วมีหัวใจ
ชีวิตเจ้าผ่านวัยสมัยเช้า
วิถีตีนพันธกิจยังพิษเบา
กว่าจะย่ำหลุมเขลาเกินเข้าใจ
เจ้าเด็กน้อยหน้าบูดเหมือนคูถเน่า
ชัวิตเยาว์เจ้าจึงจ้อง แต่ร้องไห้
แต่ร้องหวนครวญคร่ำเด็กตามวัย
จะคว้าจันทร์ดาวไสวใส่หัวนอน
จะร้องฉี่ขี้ราดอุจาดตา
ก็น่ารักหนักหนาเจ้าหน้าอ่อน
จะเปลื้องผ้าวิ่งเล่นตะละตะลอน
เปลือยไอ้จุ้นล่อนจ่อนก็น่ารัก
เจ้าเด็กเอ๋ยประสาโลกโขกหัวเล่น
ล้อหยอกเอินหลงประเด็นให้จมปลัก
แหย่หัวใจให้เห็นความเป็นยักษ์
ให้เป็นทาสอาณาจักรสำนักเมือง
เจ้าโตขึ้นวิถีตีนจงเต็มตีน
เจ้าจงปีนป่ายวาดให้ปราดเปรื่อง
ให้หลุดฉากโลกฉลคนขุ่นเคือง
ที่ตัดกับโลกเขื่องเรื่องตัวก